loading...

پزشکی و سلامت

ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) عفونتی است که باعث تبخال می شود. این ویروس در دسته بیماری های منتقله از راه جنسی قرار دارد، و از بیماری های مقاربتی STI به شمار میرود.

بازدید : 359
دوشنبه 7 مهر 1399 زمان : 12:31

تصویر عفونت هرپس

ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) عفونتی است که باعث تبخال می شود. این ویروس در دسته بیماری های منتقله از راه جنسی قرار دارد، و از بیماری های مقاربتی STI به شمار میرود. هرپس در قسمت های مختلف بدن دیده می شود، ولی بیشتر در نواحی تناسلی یا دهان وجود دارد.

انواع ویروس هرپس سیمپلکس

ویروس هرپس سیمپلکس یک ویروس مسری است که می تواند از طریق تماس مستقیم از فرد به فرد منتقل شود. دو نوع ویروس تبخال وجود دارد.

نوع یک ویروس هرپس سیمپلکس HSV-1

این ویروس عامل تبخال بر روی لب است و معمولاً از طریق بزاق آلوده منتقل می شود.HSV-1 می تواند از طریق روش های زیر منتقل شود :

  • غذا خوردن در ظروف مشترک
  • به اشتراک گذاشتن رژ لب
  • بوسیدن

هرپس سیمپلکس میزان گسترش بالایی دارد، و برآورد ها نشان داده 67% مبتلایان به این ویروس را افراد بالای 49 سال یا بالاتر تشکیل می دهند.

نوع دو ویروس هرپس سیمپلکس HSV-2

ویروس هرپس سیمپلکس عامل تبخال تناسلی است و همانند ویروس اچ پی وی از طریق رابطه جنسی منتقل می شود. بر طبق آمار منتشر شده از آکادمی پوست آمریکا (AAD)، حدود 20 درصد از بزرگسالان فعال جنسی در ایالات متحده مبتلا به HSV-2 هستند. عفونت HSV-2 از طریق تماس جنسی با بیمار مبتلا تبخال گسترش می یابد. اما در اغلب موارد ویروس هرپس سیمپلکس نوع 1 از افرادی منتقل می شود که علامت و یا زخم ندارند.

افراد در معرض خطر ویروس تبخال

احتمال انتقال این آلودگی برای هر فردی و در هر سنی وجود دارد. اما دسته ای از افراد بیشتر از سایرین در معرض خطر این آلودگی هستند. عوامل خطر ابتلا به هرپس سیمپلکس نوع 2 عبارتند از:

  • برقراری رابطه جنسی بدون استفاده از وسایل محافظت کننده مانند کاندوم
  • دارا بودن شرکای جنسی متعدد
  • برقراری رابطه جنسی در سن کم
  • جنسیت زن
  • ابتلا به سایر عفونت های منتقله از راه جنسی (بیماری مقاربتی STI)
  • سیستم ایمنی ضعیف
  • تولد از مادر مبتلا به تبخال تناسلی

علائم تبخال

برخی از افراد مبتلا به تبخال هیچ علامت و نشانه ای ندارد. اما این افراد همچنان حامل ویروس بوده و می توانند آن را به سایرین انتقال دهند. برخی از علائم مرتبط با این ویروس عبارتند از:

  • زخم تاول (در دهان و یا در ناحیه تناسلی)
  • سوزش ادرار و احساس درد
  • خارش
  • تب
  • تورم غدد لنفاوی
  • سردرد
  • خستگی
  • کاهش اشتها

همچنین هرپس سیمپلکس می تواند به چشم گسترش یابد، و باعث ایجاد بیماری به نام هرپس کراتیت شود. علایم این عارضه در چشم عبارتند از : درد چشم، تخلیه و حساسیت در چشم.

تشخیص تبخال

ویروس هرپس سیمپلکس اغلب با معاینه فیزیکی و بررسی زخم تشخیص داده می شود. همچنین ممکن است پزشک انجام تست هرپس سیمپلکس HSV را تجویز کند. در صورتی که زخمهای تناسلی وجود داشته باشند، تایید بیماری با سهولت انجام می شود. در طی این آزمایش، پزشک شما یک نمونه از خون، بافت زخم یا مایع نخاعی را دریافت می کند و سپس آن را به آزمایشگاه ارسال می کند. آزمایش خون برای آنتی بادی های HSV-1 و HSV-2 همچنین می تواند به تشخیص این عفونت کمک کند.

درمان هرپس سیمپلکس ( تبخال )

در حال حاضر هیچ درمانی برای این ویروس وجود ندارد. درمان های لازم برای از بین بردن علائم بیماری و زخم های آن انجام می گیرند. البته ممکن است زخم ها بدون هیچ درمانی، بهبود یابند. با این حال، ممکن است پزشک یک یا چند دارو زیر توصیه کند:

  • آیسکلویر
  • فامسیکلوویر
  • والاسیکلوویر

این داروها ممکن است در قالب خوراکی (قرص) یا به عنوان یک کرم استفاده شوند. برای موارد شدیدتر، این داروها به صورت تزریقی استفاده میشوند. همچنین مصرف این داروها خطر انتقال بیماری به دیگران را کاهش میدهد.

عود تبخال

ویروس HSV برای تمام عمر در بدن باقی می ماند، حتی اگر علائم آشکار نداشته باشد. به همین علت احتمال عود مجدد تبخال وجود دارد. البته دسته ای از افراد تنها پس از ابتلا به ویروس علائم آن را تجربه می کنند. دسته ای از محرک ها وجود دارند، که می توانند خطر عود مجدد تبخال تناسلی را افزایش دهند. برخی از این عوامل عبارتند از :

  • استرس و فشار عصبی
  • دوره قاعدگی
  • تب یا بیماری
  • قرار گرفتن در معرض آفتاب یا آفتاب سوختگی

تجربه نشان داده احتمال عود مجدد بیماری در طول زمان کاهش می یابد زیرا بدن شروع به تولید آنتی بادی می کند. همچنین افراد سالم مبتلا به ویروس، معمولا دچار عوارض این بیماری نمی شوند.

جلوگیری از گسترش عفونت تبخال

اگر چه هیچ درمانی برای تبخال وجود ندارد، اما می توان با انجام برخی اقدامات لازم از قرار گرفتن در معرض ویروس یا انتقال HSV به دیگران جلوگیری نمود.

راهکار پیشگیری از این بیماری به این شرح است :

  • از تماس مستقیم فیزیکی با دیگران پرهیز کنید.
  • از وسایل شخصی دیگران مانند فنجان، حوله، لباس، لوازم آرایش به خصوص رژ استفاده نکنید.
  • هنگام برقراری رابطه جنسی از وسایل محافظت کننده مانند کاندوم استفاده نمایید.
  • هنگام مصرف دارو ها و اعمال آن بر روی زخم ها دست ها بشویید و از دستکش های پنبه ای استفاده کنید.

برای پیشگیری از انتقال بیماری به دیگران، افراد مبتلا به HSV-2 باید از هر نوع فعالیت جنسی به خصوص در زمان عود بیماری پرهیز کنند. اگر فرد علائم را تجربه نکرده اما وجود ویروس تشخیص داده شود، در طول مقاربت باید از کاندوم استفاده نمود. اما احتمال انتقال هرپس سیمپلکس حتی زمانی که از کاندوم استفاده می کنید، نیز وجود دارد. همچنین زنان حامله و آلوده به این ویروس؛ باید از داروهایی مخصوص استفاده نمایند تا مانع انتقال بیماری به نوزاد خود شوند.

منبع: https://hpvdarman.com/

تصویر عفونت هرپس

ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) عفونتی است که باعث تبخال می شود. این ویروس در دسته بیماری های منتقله از راه جنسی قرار دارد، و از بیماری های مقاربتی STI به شمار میرود. هرپس در قسمت های مختلف بدن دیده می شود، ولی بیشتر در نواحی تناسلی یا دهان وجود دارد.

انواع ویروس هرپس سیمپلکس

ویروس هرپس سیمپلکس یک ویروس مسری است که می تواند از طریق تماس مستقیم از فرد به فرد منتقل شود. دو نوع ویروس تبخال وجود دارد.

نوع یک ویروس هرپس سیمپلکس HSV-1

این ویروس عامل تبخال بر روی لب است و معمولاً از طریق بزاق آلوده منتقل می شود.HSV-1 می تواند از طریق روش های زیر منتقل شود :

  • غذا خوردن در ظروف مشترک
  • به اشتراک گذاشتن رژ لب
  • بوسیدن

هرپس سیمپلکس میزان گسترش بالایی دارد، و برآورد ها نشان داده 67% مبتلایان به این ویروس را افراد بالای 49 سال یا بالاتر تشکیل می دهند.

نوع دو ویروس هرپس سیمپلکس HSV-2

ویروس هرپس سیمپلکس عامل تبخال تناسلی است و همانند ویروس اچ پی وی از طریق رابطه جنسی منتقل می شود. بر طبق آمار منتشر شده از آکادمی پوست آمریکا (AAD)، حدود 20 درصد از بزرگسالان فعال جنسی در ایالات متحده مبتلا به HSV-2 هستند. عفونت HSV-2 از طریق تماس جنسی با بیمار مبتلا تبخال گسترش می یابد. اما در اغلب موارد ویروس هرپس سیمپلکس نوع 1 از افرادی منتقل می شود که علامت و یا زخم ندارند.

افراد در معرض خطر ویروس تبخال

احتمال انتقال این آلودگی برای هر فردی و در هر سنی وجود دارد. اما دسته ای از افراد بیشتر از سایرین در معرض خطر این آلودگی هستند. عوامل خطر ابتلا به هرپس سیمپلکس نوع 2 عبارتند از:

  • برقراری رابطه جنسی بدون استفاده از وسایل محافظت کننده مانند کاندوم
  • دارا بودن شرکای جنسی متعدد
  • برقراری رابطه جنسی در سن کم
  • جنسیت زن
  • ابتلا به سایر عفونت های منتقله از راه جنسی (بیماری مقاربتی STI)
  • سیستم ایمنی ضعیف
  • تولد از مادر مبتلا به تبخال تناسلی

علائم تبخال

برخی از افراد مبتلا به تبخال هیچ علامت و نشانه ای ندارد. اما این افراد همچنان حامل ویروس بوده و می توانند آن را به سایرین انتقال دهند. برخی از علائم مرتبط با این ویروس عبارتند از:

  • زخم تاول (در دهان و یا در ناحیه تناسلی)
  • سوزش ادرار و احساس درد
  • خارش
  • تب
  • تورم غدد لنفاوی
  • سردرد
  • خستگی
  • کاهش اشتها

همچنین هرپس سیمپلکس می تواند به چشم گسترش یابد، و باعث ایجاد بیماری به نام هرپس کراتیت شود. علایم این عارضه در چشم عبارتند از : درد چشم، تخلیه و حساسیت در چشم.

تشخیص تبخال

ویروس هرپس سیمپلکس اغلب با معاینه فیزیکی و بررسی زخم تشخیص داده می شود. همچنین ممکن است پزشک انجام تست هرپس سیمپلکس HSV را تجویز کند. در صورتی که زخمهای تناسلی وجود داشته باشند، تایید بیماری با سهولت انجام می شود. در طی این آزمایش، پزشک شما یک نمونه از خون، بافت زخم یا مایع نخاعی را دریافت می کند و سپس آن را به آزمایشگاه ارسال می کند. آزمایش خون برای آنتی بادی های HSV-1 و HSV-2 همچنین می تواند به تشخیص این عفونت کمک کند.

درمان هرپس سیمپلکس ( تبخال )

در حال حاضر هیچ درمانی برای این ویروس وجود ندارد. درمان های لازم برای از بین بردن علائم بیماری و زخم های آن انجام می گیرند. البته ممکن است زخم ها بدون هیچ درمانی، بهبود یابند. با این حال، ممکن است پزشک یک یا چند دارو زیر توصیه کند:

  • آیسکلویر
  • فامسیکلوویر
  • والاسیکلوویر

این داروها ممکن است در قالب خوراکی (قرص) یا به عنوان یک کرم استفاده شوند. برای موارد شدیدتر، این داروها به صورت تزریقی استفاده میشوند. همچنین مصرف این داروها خطر انتقال بیماری به دیگران را کاهش میدهد.

عود تبخال

ویروس HSV برای تمام عمر در بدن باقی می ماند، حتی اگر علائم آشکار نداشته باشد. به همین علت احتمال عود مجدد تبخال وجود دارد. البته دسته ای از افراد تنها پس از ابتلا به ویروس علائم آن را تجربه می کنند. دسته ای از محرک ها وجود دارند، که می توانند خطر عود مجدد تبخال تناسلی را افزایش دهند. برخی از این عوامل عبارتند از :

  • استرس و فشار عصبی
  • دوره قاعدگی
  • تب یا بیماری
  • قرار گرفتن در معرض آفتاب یا آفتاب سوختگی

تجربه نشان داده احتمال عود مجدد بیماری در طول زمان کاهش می یابد زیرا بدن شروع به تولید آنتی بادی می کند. همچنین افراد سالم مبتلا به ویروس، معمولا دچار عوارض این بیماری نمی شوند.

جلوگیری از گسترش عفونت تبخال

اگر چه هیچ درمانی برای تبخال وجود ندارد، اما می توان با انجام برخی اقدامات لازم از قرار گرفتن در معرض ویروس یا انتقال HSV به دیگران جلوگیری نمود.

راهکار پیشگیری از این بیماری به این شرح است :

  • از تماس مستقیم فیزیکی با دیگران پرهیز کنید.
  • از وسایل شخصی دیگران مانند فنجان، حوله، لباس، لوازم آرایش به خصوص رژ استفاده نکنید.
  • هنگام برقراری رابطه جنسی از وسایل محافظت کننده مانند کاندوم استفاده نمایید.
  • هنگام مصرف دارو ها و اعمال آن بر روی زخم ها دست ها بشویید و از دستکش های پنبه ای استفاده کنید.

برای پیشگیری از انتقال بیماری به دیگران، افراد مبتلا به HSV-2 باید از هر نوع فعالیت جنسی به خصوص در زمان عود بیماری پرهیز کنند. اگر فرد علائم را تجربه نکرده اما وجود ویروس تشخیص داده شود، در طول مقاربت باید از کاندوم استفاده نمود. اما احتمال انتقال هرپس سیمپلکس حتی زمانی که از کاندوم استفاده می کنید، نیز وجود دارد. همچنین زنان حامله و آلوده به این ویروس؛ باید از داروهایی مخصوص استفاده نمایند تا مانع انتقال بیماری به نوزاد خود شوند.

منبع: https://hpvdarman.com/

نظرات این مطلب

تعداد صفحات : -1

درباره ما
موضوعات
نویسندگان
آمار سایت
  • کل مطالب : 179
  • کل نظرات : 0
  • افراد آنلاین : 1
  • تعداد اعضا : 6
  • بازدید امروز : 9
  • بازدید کننده امروز : 1
  • باردید دیروز : 22
  • بازدید کننده دیروز : 0
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 1
  • بازدید هفته : 83
  • بازدید ماه : 675
  • بازدید سال : 2108
  • بازدید کلی : 39334
  • <
    اطلاعات کاربری
    نام کاربری :
    رمز عبور :
  • فراموشی رمز عبور؟
  • خبر نامه


    معرفی وبلاگ به یک دوست


    ایمیل شما :

    ایمیل دوست شما :



    کدهای اختصاصی