پزشکی و سلامت

http://www.anobanini.net/forum/member.php?24102-sadafjv
http://7aj.rzb.ir/Forum/User/sadafjv

http://www.anobanini.net/forum/member.php?24101-mahdief
http://forum.pop-music.ir/members/alirezazarei.22774/

فیستول مقعدی در اثر عفونت مزمن در ناحیه مقعد ایجاد می‌شود. می‌توان آن را به عنوان یک تونل باریک توصیف کرد که یک دهانه خارجی در پوست نزدیک مقعد را به یک دهانه داخلی در کانال مقعد متصل می‌کند. این عارضه می‌تواند در اطراف مقعد و باسن رخ دهد و به طور کلی مانند یک برآمدگی قرمز و متورم به نظر می‌رسد که اغلب با چرک پر شده است. فیستول مقعدی را می‌توان به ۲ نوع اصلی تقسیم کرد:

فیستول مقعدی ساده فیستول نسبتا کم عمقی است و به سختی از اسفنکتر مقعدی عبور می‌کند و درمانی نسبتاً ساده و بدون عارضه دارد.

فیستول‌های مقعدی پیچیده می‌توانند اشکال مختلفی داشته باشند. به عنوان مثال، ممکن است کاملاً عمیق باشند یا ممکن است یک مسیر منحنی از دهانه داخلی به بیرونی داشته باشند یا ممکن است یک دهانه داخلی داشته باشند، اما به چندین مسیر و دهانه خارجی منشعب شوند و غیره. همه این عوامل باعث ایجاد ساختاری پیچیده می‌شوند؛ که باعث می‌شود درمان فیستول دشوارتر و پیچیده‌تر باشد.

علل فیستول مقعدی

فیستول مقعدی در اثر التهاب، انسداد و عفونت باکتریایی غدد مقعدی ایجاد شده که گاهی از روده منشأ می‌گیرد و از دهانه داخلی کانال مقعد وارد می‌شود. همانطور که عفونت گسترش پیدا می‌کنند، تجمع باکتری باعث تشکیل بافت عفونی و چرک در نزدیکی آن می‌شود. با تجمع چرک، به تدریج راه خود را در لایه‌های عضلانی باز می‌کند تا جایی که یک حفره اتصالی بین کانال مقعد و پوست سطحی نزدیک مقعد ایجاد می‌کند تا بتواند تخلیه شود و در نتیجه فیستول مقعدی ایجاد می‌شود. گاهی اوقات فیستول نتیجه آبسه پری مقعدی است که با جراحی تخلیه شده است.

علائم

نشانه‌های فیستول دردناک شامل موارد زیر می‌باشند:

• تورم، قرمزی و خارش در اطراف ناحیه مقعد
• ترشحات زرد رنگ، چرک یا خونریزی در نزدیکی دهانه مقعد
• درد در این ناحیه
• سوراخ یا بافت سخت شده در اطراف رکتوم

آیا فیستول مقعدی به خودی خود بهبود می‌یابد؟ چه زمانی باید برای درمان به پزشک مراجعه کنم؟

فیستول مقعدی به خودی خود بهبود نمی‌یابد و اغلب به حالت مزمن تبدیل می‌شود. برای درمان موثر و درمان با احتمال کم عود و بدون احتمال بی اختیاری، انجام عمل جراحی ضروری است. در صورت احساس درد یا ترشح چرک در ناحیه مقعد، باید در اسرع وقت برای تشخیص و درمان مناسب به پزشک مراجعه کنید.

روش‌های درمان جراحی فیستول مقعدی

بسته به محل و پیچیدگی فیستول، چندین روش جراحی وجود دارد که می‌توان از آن‌ها استفاده کرد. اما در اصل، هدف از جراحی برداشتن کامل فیستول مقعد، جلوگیری از عود و محافظت از عضلات اسفنکتر است، زیرا آسیب به این عضلات می‌تواند منجر به بی اختیاری مدفوع شود.

فیستول مقعدی ساده

فیستول‌های مقعدی ساده را می‌توان با جراحی باز (فیستولوتومی یا فیستولکتومی) درمان کرد. در فیستولوتومی، جراح یک برش کوچک در دهانه داخلی فیستول ایجاد می‌کند تا تمام چرک و بافت عفونی را خراش دهد و تخلیه کند.

فیستولکتومی شامل برداشتن کل دستگاه فیستول است. زخم به طور طبیعی با رشد بافت جدید و پر کردن شکاف باقی می‌ماند تا بهبود یابد. حدود یک ماه طول می‌کشد تا این بافت بهبود یابد. روش فیستولکتومی حدود ۹۰ درصد میزان بهبودی را با احتمال عود تنها ۱۰ درصد به وجود می‌آورد. با این حال، این روش می‌تواند منجر به عوارض جانبی شود.

اگر پزشک مهارت کافی نداشته باشد و عضلات اسفنکتر بیش از حد بریده شوند، ممکن است بیماران بی اختیاری مدفوع را تجربه کنند. به همین دلیل انجام عمل جراحی توسط پزشک متخصص و با تجربه بسیار حیاتی است.

https://aftabnews.ir/

افراد مبتلا به سرطان روده بزرگ ممکن است دچار شقاق مقعدی شوند، اما شقاق مقعدی باعث سرطان روده بزرگ یا افزایش خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ نمی شود. حتی اگر فیشر نشیمنگاهی شما به طور کامل بهبود یابد، پس از اجابت مزاج شدید ممکن است دوباره عود کند. اما این به این معنی نیست که شما سرطان روده بزرگ دارید.

تشخیص

شقاق مقعدی معمولاً بر اساس علائمی که در بالا توضیح داده شد و معاینه فیزیکی قابل تشخیص است. معاینه فیزیکی شامل جدا کردن آرام باسن است که امکان بررسی بصری ناحیه اطراف مقعد را فراهم می کند. این زخم بیشتر در قسمت بالای سوراخ یا پایین آن ظاهر می شود. ترک هایی که در مکان های دیگر قرار دارند بیشتر با یک اختلال زمینه ای (مثلا بیماری کرون) مرتبط هستند.

• در تشخیص اولیه زخم فیشر اغلب می توان از معاینه رکتوم (قرار دادن انگشت دستکش دار در مقعد) یا آنوسکوپی (قرار دادن یک ابزار کوچک برای مشاهده کانال مقعدی) اجتناب کرد. این معاینات می توانند باعث افزایش درد شوند و اغلب برای ایجاد تشخیص موقت بر اساس شرح حال و معاینه بصری غیر ضروری هستند. اگر این نگرانی وجود داشته باشد که بیماری دیگری ممکن است در ایجاد شقاق نقش داشته باشد، ممکن است روش های دیگری برای تشخیص نیاز باشند.
• اگر تشخیص نامشخص باشد، معمولاً سیگموئیدوسکوپی یا کولونوسکوپی توصیه می شود، به خصوص اگر خونریزی مقعدی وجود داشته باشد. کولونوسکوپی در بیماران 50 سال و بالاتر ترجیح داده می شود و همچنین می تواند برای غربالگری سرطان کولورکتال استفاده شود. در بیماران جوان‌تر که هیچ عامل خطری برای سرطان کولورکتال یا بیماری‌های روده ندارند، سیگموئیدوسکوپی ممکن است کافی باشد.

عمل جراحی شقاق یا فیشر مقعد

عمل جراحی شقاق مقعد با وجود روش های نوین همچون لیزر درمانی همچنان وجود دارد و برای بسیاری از موارد ، پزشک روش عمل جراحی را انتخاب می کند. عمل جراحی بیشتر مختص به موارد شقاق مزمن است و با توجه به وضعیت علائم و نشانه های فیشر پزشک یکی از روش های زیر را برای جراحی انتخاب می کند:

• جراحی شقاق به روش اسفنکتروتومی داخلی جانبی مقعد
• روش دیلاتاسیون یا اتساع دریچه ی مقعد
• فیشرکتومی

لیزر درمانی

به گزارش از کوکا لیزر درمانی یکی از نوین ترین و آخرین دستاوردهای دنیای پزشکی است که برای درمان بسیاری از بیماری ها از جمله شقاق به کار گرفته می شود. همچنین کلینیک زارعی بیان می کند؛ درمان شقاق با لیزر با اثربخشی بالاتر و عوارض کمتر توانسته است جایگزین بسیار مناسبی برای انجام عمل جراحی شود و بسیاری از موارد این عارضه را حتی شقاق مزمن با درجات شدیدتر درمان نماید.

پزشک معمولاً می‌تواند فیستول مقعدی را که یک تونل چرکی در بافت اطراف نشیمنگاه است با بررسی ناحیه اطراف مقعد تشخیص دهد. او به دنبال سوراخی (مجرای فیستول) روی پوست خواهد بود. سپس سعی می کند تعیین کند که مجرا چقدر عمیق است و جهت حرکت آن را تعیین می کند.

فیستول می تواند باعث ناراحتی زیادی شود و در صورت عدم درمان ممکن است عوارض جدی ایجاد کند. برخی از فیستول ها می توانند باعث عفونت باکتریایی شوند که ممکن است منجر به سپسیس شود، وضعیت خطرناکی که می تواند منجر به فشار خون پایین، آسیب اندام یا حتی مرگ شود.

سایت خبری واضح

روش های درمان فیستول

لیزر فیستول و فیستولوتومی موثرترین روش های درمان برای بسیاری از فیستول های مقعدی است، اگرچه معمولاً فقط برای فیستول هایی مناسب است که از بسیاری از عضلات اسفنکتر عبور نمی کنند، زیرا خطر بی اختیاری در این موارد کمتر است ولی لیزر درمانی برای هر نوع از فیستول مناسب است.

زگیل تناسلی چیست؟

زگیل تناسلی یک عفونت شایع مقاربتی است که توسط ویروسی به نام ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شود. این ویروس از طریق تماس مستقیم پوست به پوست با افرادی که HPV روی پوست خود دارند منتقل می شود. این زائده ها در حین رابطه جنسی واژینال و مقعدی از فردی به فرد دیگر منتقل می شود.

راه های درمان زگیل دستگاه تناسلی

روش های درمان زگیل تناسلی به منظور از بین بردن زائده های روی پوست انجام می شود و در واقع ویروس را داخل بدن از بین نمی برد. در نتیجه فرد زمانی که برای از بین بردن زائده ها به پزشک مراجعه می کند، باید هم زمان باید برای ریشه کن کردن ویروس هم تحت درمان باشد.

علائم زخم مقعدی در رکتوم معمولاً به تدریج ایجاد می شود. آنها اغلب همراه با علائم دیگری مانند یبوست ظاهر می شوند.

برخی از افراد مبتلا به زخم مقعد احساس می کنند که همیشه نیاز به اجابت مزاج دارند، حتی پس از رفتن به دستشویی باز هم حس می کنند که اجابت مزاج به طور کامل اتفاق نیفتاده است. سایر علائم زخم مقعدی عبارتند از:

• درد در ناحیه مقعد به خصوص هنگام اجابت مزاج.
• مدفوع خونی
• خونریزی مقعدی که معمولاً قرمز روشن است.
• ایجاد مخاط در مدفوع.

علت زخم شدن مقعد چیست؟

زخم های رکتوم از استرس یا ضربه (آسیب) به راست روده ایجاد می شوند. تروما می تواند ناشی از:

• یبوست شدید یا مزمن (طولانی مدت).
• زور زدن یا فشار دادن بیش از حد در حین اجابت مزاج (اغلب به دلیل یبوست).
• التهاب (تورم و تحریک) در رکتوم به دلیل IBD، سندرم زخم رکتوم منفرد، یا پروکتیت (بیماری که باعث التهاب در روده می شود).
• استفاده از انگشتان دست برای خارج کردن مدفوع گیر کرده در رکتوم.
• پرولاپس یا افتادگی رکتوم، وضعیتی که باعث بیرون آمدن رکتوم از دهانه مقعد می شود.
• رابطه جنسی مقعدی یا قرار دادن اجسام خارجی (تنقیه) در مقعد و رکتوم.
• بیماری ها و عفونت های مقاربتی (STDs و STIs)، مانند تبخال تناسلی و سیفلیس.

منبع: https://www.poolnews.ir/fa/news/375213/%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%B9-%D8%B2%D8%AE%D9%85-%DB%8C%D8%A7-%D8%B4%D9%82%D8%A7%D9%82-%D9%85%D9%82%D8%B9%D8%AF%DB%8C-%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA-%D8%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86-%D9%88-%D8%B9%D9%84%D8%AA

از بين بردن سينوس مويي كمر با ليزر يكي ديگر از روش هاي درماني بسته و نسبتا تهاجمي به حساب مي آيد. اما با اين تفاوت كه درمان با ليزر جديد تر، سريع تر، راحت تر و سرپايي است. به علاوه پوست به اندازه عمل جراحي برش نمي خورد و در نتيجه بيمار درد زيادي را تحمل نمي كند. از اين رو باعث شده كه احتمال عمل كيست مويي با ليزر كاملا بدون بازگشت باشد.

امروزه جراح عمومي و متخصص پوست اين عمل را به راحتي براي بيمار انجام مي دهند.

چگونه براي عمل كيست مويي آماده شويم؟

مهم است كه قبل از عمل خود از شخصي بخواهيد كه همراه شما باشد، زيرا پس از دريافت داروهاي مسكن و بيهوشي عمومي خودتان نمي توانيد رانندگي كنيد. معمولا بعد از عمل بيمارستان يا مركز جراحي را در همان روز عمل خود ترك خواهيد كرد.

پيروي از دستورالعمل هاي قبل از جراحي پزشك براي به حداقل رساندن خطر عوارض بسيار مهم است. پزشك ممكن است به شما بگويد كه مصرف برخي داروها يا مكمل هاي گياهي و همچنين سيگار كشيدن را متوقف كنيد.

آنها همچنين ممكن است دستورالعمل هاي خاصي را در مورد اينكه چقدر زود قبل از عمل مي توانيد حمام كنيد و غذا بخوريد به شما بدهند. به طور معمول، پزشكان به شما دستور مي دهند كه 8 ساعت قبل از هر عملي كه نياز به بيهوشي عمومي دارد، ديگر غذا نخوريد.

يك كارت شناسايي عكس دار يا همان كارت ملي خود را در مركز جراحي يا بيمارستان همراه داشته باشيد و همچنين هر گونه مدارك بيمه و ساير اسنادي كه ممكن است نياز داشته باشيد را فراموش نكنيد.

دوران نقاهت بعد از عمل

همان طور كه گفتيم؛ پس از جراحي، پزشك ممكن است زخم را باز بگذارد يا با بخيه ببندد.

مدت زمان بهبودي شما بستگي به روش جراحي داشته و اينكه آيا بخيه زده ايد يا خير. به طور كلي، احتمالاً بين 1 تا 3 ماه طول مي كشد تا به طور كامل زخم بهبود يابد.

اكثر افراد مي توانند در عرض يك ماه پس از جراحي فعاليت هاي عادي خود را از سر بگيرند. احتمالاً حدود 6 هفته پس از عمل، يك قرار ملاقات بعدي با پزشك خود خواهيد داشت. قرار ملاقات هاي بعدي به اين بستگي دارد كه آيا پانسمان هاي زخم نياز به تعويض دارند يا اينكه بخيه ها بايد برداشته شوند.

ممكن است در طول روند بهبودي كمي درد يا حساسيت داشته باشيد كه طبيعي است. اين عارضه را مي توان توسط موارد زير كنترل كرد:

• مصرف داروهاي مسكن تجويز شده توسط پزشك
• اجتناب از فعاليت هاي سنگين
• نشستن روي يك بالشتك دوناتي
• براي مدت طولاني روي سطوح سخت ننشينيد

Your doctor will provide you with instructions on how to keep your wound clean. Follow these directions carefully to avoid an infection or recurrence.

پزشك دستورالعمل هايي را در مورد نحوه تميز نگه داشتن زخم به شما ارائه مي دهد. براي جلوگيري از عفونت يا عود كيست مويي، اين دستورالعمل ها را به دقت دنبال كنيد.

https://www.healthline.com/health/pilonidal-cyst-surgery#recovery

اگر پزشك شما آنتي بيوتيك تجويز ميكند، حتما دوره مصرف را كامل كنيد، حتي اگر قبل از اتمام آنها احساس بهتري پيدا كنيد.

اگر تجربه كرديد با پزشك خود تماس بگيريد:

• تب
• ترشح چرك از برش شما
• افزايش درد، تورم، گرما يا قرمزي در نزديكي محل برش
• درمان كيست مويي با ليزر چگونه است؟

ممکن است در برخی از سایت ها جواب این سوال را مثبت بدانند ولی در حقیقت اینطور نیست. عارضه کیست مویی در اکثر موارد به دلیل سبک اشتباه زندگی یک فرد ایجاد می شود و همان گونه که قبلا هم اشاره کردیم؛ افراد پرمو بیشتر درگیر سینوس پیلونیدال می شوند.

همچنین معمولاً در افراد جوان بین 15 تا 24 سال رخ می دهد. این بیماری در مردان و افرادی که دارای اضافه وزن هستند، لباس های تنگ میپوشند، موهای زیادی در نزدیکی باسن دارند، یا اغلب حمام یا دوش نمی گیرند، شایع تر است.

روش های درمان

اگر کیست دوباره عفونی شود یا پس از تخلیه چرک آن بهبود نیابد، ممکن است برای برداشتن آن نیاز به راه های درمانی پیشرفته تری داشته باشید. بسته به نوع جراحی مورد نیاز، ممکن است 4 تا 10 هفته طول بکشد تا بهبود یابد. اگر جای زخم متورم، قرمز و به طور غیر طبیعی داغ شد مجددا به پزشک مراجعه کنید.

درمان با لیزر

می توان گفت درمان کیست مویی با لیزر بهترین روش برای از بین بردن این عارضه است که امروزه توسط متخصصان جراحی در کلینیک های پزشکی برای درمان قطعی بیماران استفاده می شود. از آنجا که روش های دارویی، گیاهی و خانگی تاثیری روی خارج کردن موهای برگشته به داخل پوست ندارند، تمام بیماران در آخر مجبور به انتخاب بین یکی از این دو روش لیزر یا جراحی هستند. بنابراین ما تمام نکات مرتبط با این دو روش را در اختیارتان میگذاریم تا بتوانید بهترین تصمیم را بگیرید.

عمل با لیزر در حقیقت به معنای استفاده از اشعه لیزر به جای تیغ جراحی برای برش و خارج کردن بافت عفونی از داخل پوست است. جراح طی درمان با لیزر فقط کیست مو ها را خارج می کند و بر خلاف جراحی سنتی قسمت بزرگی از پوست و گوشت فرد بریده نمی شود. اشعه لیزر تا عمق بافت عفونی نفوذ کرده و هرگونه عفونت را سوزانده و از بین می برد در نتیجه احتمال بازگشت بیماری کاملا نزدیک به صفر است.

درمان با لیزر با دقت بسیار بالایی انجام شده و آسیب کمتری به پوست وارد می کند. به دلیل برش های بسیار کوچک لیزر، دوره نقاهت سریع تر است و افرادی که کیست خود را با لیزر درمان می کنند، معمولا پس از 2 الی 3 روز استراحت به محل کار و فعالیت های روزمره خود باز می گردند.

از طرفی لازم به ذکر است از آنجایی که درمان کیست مویی با لیزر طی یک ساعت در کلینیک پزشک به صورت سرپایی انجام می شود، فرد نیازی به بستری در بیمارستان و بیهوشی ندارد.

عمل سرپایی کیست مویی با لیزر – Hpvdarman.com

عمل جراحی

عمل جراحی کیست مویی به دو روش باز و بسته انجام می شود که طی هر دو روش پزشک توسط تیغ جراحی توده چرکی را بریده و خارج می کند. تفاوتی که عمل جراحی باز و بسته با یکدیگر دارند این است که در عمل باز زخم باز گذاشته می شود تا خودش خوب شود ولی عمل جراحی بسته زخم بخیه می خورد تا ترمیم پیدا کند. احتمال عود در روش باز بیشتر از روش بسته است.

روش های دارویی و خانگی

بیشتر روش های خانگی برای جلوگیری از درگیر شدن بیش از حد ناحیه نشیمنگاه با این بیماری پیشنهاد می شوند و ممکن است در درمان بیماری نقش زیادی نداشته باشند. ولی شما با انجام این کارها می توانید به بهبود عفونت و جلوگیری از تکرار مجدد آن کمک کنید:

♦ تمیز و خشک نگه داشتن ناحیه

♦ استفاده از صابون آنتی باکتریال و اطمینان از پاک شدن تمام صابون پس از تمیز کردن

♦ مصرف داروهای مسکن

♦ اجتناب از نشستن طولانی مدت

♦ اگر چاقی مفرط دارید، آن را برطرف کنید

♦ بلند نکردن اجسام سنگین

♦ استفاده از بالشتک های دوناتی شکل زمان نشستن برای جلوگیری از وارد شدن فشار به کمر

https://baztab.ir/%D9%87%D8%B2%DB%8C%D9%86%D9%87-%D8%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86-%DA%A9%DB%8C%D8%B3%D8%AA-%D9%85%D9%88%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%D9%84%DB%8C%D8%B2%D8%B1-%D9%88-%D8%B9%D9%85%D9%84-%D8%AC%D8%B1%D8%A7%D8%AD/

به گزارش از روزنامه جوان علائم ممکن است در هر فرد کمی متفاوت باشد. آنها می توانند شامل موارد زیر باشند:

درد یا ناراحتی شدید در نزدیکی نشیمنگاه.

درد ثابت و تشدید با اجابت مزاج

خستگی

تب

عرق شبانه

یبوست

حرکات روده دردناک

تورم یا قرمزی در نزدیکی مقعد

توده یا بافت دردناک و سفت شده نزدیک مقعد

درد در قسمت پایین شکم

نشت مایع یا چرک از مقعد یا باسن

علائم آبسه آنورکتال ممکن است شبیه سایر بیماری های جسمی باشد. برای تشخیص دقیق به یک پزشک خوب مراجعه کنید.

آبسه آنورکتال چگونه تشخیص داده می شود؟

زمانی که به دکتر مراجعه می کنید، او در مورد علائم و سابقه پزشکی شما سوالاتی می پرسد. همچنین ممکن است لازم باشد یک معاینه فیزیکی ساده انجام دهد که شامل معاینه ناحیه نشیمنگاه است. ولی در موارد حیاتی پزشک ممکن است یکی از آزمایشات پیشرفته زیر را تجویز کند:

معاینه رکتال دیجیتال. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی یا پزشک ممکن است به آرامی یک انگشت دستکش دار و روغن کاری شده را وارد مقعد شما کند. همچنین ممکن است از ابزاری به نام اسپکولوم استفاده شود. این وسیله داخل رکتوم وارد شده و به آرامی منبسط می شود. این به ارائه‌ دهنده شما امکان می‌ دهد قسمت بیشتری از این ناحیه را ببیند.

پروکتوسیگموئیدوسکوپی (سیگموئیدوسکوپی). یک لوله انعطاف پذیر با یک نور و یک دوربین کوچک در مقعد قرار می گیرد. این به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما اجازه می دهد تا به ناحیه داخل رکتوم دید کاملی داشته باشد.

عکس برداری: همچنین ممکن است MRI، سی تی اسکن یا سونوگرافی انجام دهید. یکی از این آزمایشات ممکن است برای یافتن محل دقیق آبسه انجام شود.

روش های درمان

روش انتخابی برای درمان آبسه مقعدی به علائم، سن و سلامت عمومی شما بستگی دارد. همچنین به شدت و درجه بندی خود آبسه بستگی دارد. در برخی موارد، ممکن است نیاز به معاینه کامل آنورکتال تحت بیهوشی داشته باشید. این کار برای این است که به پزشک این امکان را داشته باشد تا بهترین درمان را انتخاب کند.

لازم به ذکر است که این بیماری در صورت عدم درمان خطرناک می باشد. همچنین روش های درمان ممکن است شامل موارد زیر باشند:

درمان با لیزر: یکی از روشهای نوین برای تخلیه آبسه لیزر درمانی می باشد که چرک داخل آن را به طور کامل از بین می برد.

تخلیه آبسه ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی برشی در پوست نزدیک مقعد ایجاد می کند تا چرک بتواند تخلیه شود. این فشار را کاهش می دهد و به بافت ها اجازه می دهد بهبود پیدا کنند. این را می توان در مطب ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی انجام داد. اگر آبسه بزرگ یا عمیق دارید، ممکن است لازم باشد در بیمارستان بستری شوید و احتمالا تحت بیهوشی عمومی جراحی کنید. اگر سیستم ایمنی بدن شما ضعیف است و به راحتی به عفونت مبتلا می شوید نیز، ممکن است لازم باشد در بیمارستان بستری شوید.

دارو های بی حسی موضعی. این روش می تواند به کاهش درد کمک کند.

داروی آنتی بیوتیک. در برخی موارد، پزشک شما ممکن است آنتی بیوتیک تجویز کند. این دارو عفونت را درمان می کند. اما آنتی بیوتیک ها به تنهایی اغلب مفید نیستند. به همین دلیل است که زهکشی بسیار مهم است.

با ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی خود در مورد خطرات، مزایا و عوارض جانبی احتمالی همه درمان ها صحبت کنید.

عوارض احتمالی آبسه مقعدی چیست؟

بسیاری از افراد مبتلا به آبسه مقعدی دچار فیستول می شوند. این یک تونل کوچک است که بین قسمت داخلی مقعد و پوست کنار آن باز می شود. چرک آبسه از این تونل بیرون می زند. فیستول اغلب باید با لیزر یا جراحی رفع شود.

سایر عوارض احتمالی عبارتند از:

درد

عفونت

آبسه عود می کند

تبدیل آبسه مقعدی به فیستول

در برخی از موارد ممکن است آبسه مقعدی به بیماری فیستول تبدیل شود و یا اینکه بدون هیچ نشانه ی قبلی از آبسه فرد به این بیماری مبتلا گردد. فیستول مقعدی را می توانیم اتصال غیر طبیعی میان دو بافت یعنی پوست اطراف مقعد و مقعد (آنوس یا رکتوم) معرفی کنیم.

انواع فیستول به این شرح است:

در صورتی که فیستول از عضله اسفنکتر خارجی بگذرد، از نوع HIGH است.

در صورتی که فیستول مسیر کوتاهی داشته و اسفنکتر خارجی را در برنگیرد از نوع LOW می باشد.

پس از تخلیه آبسه حدود دو هفته زمان نیاز است تا علائم بیماری به طور کامل محو شوند اما در صورتی که دهانه ایجاد شده برای تخلیه ( چه به صورت خود به خودی و چه از طریق جراحی برای تخلیه ) بسته نشود، فیستول مقعدی ایجاد می گردد. این مجرای باعث می شود محتویات روده بزرگ به سطح پوست راه پیدا کرده و موجب عفونت و بروز مجدد آبسه مقعدی شود. بهترین راهکار درمان فیستول مقعدی، لیزر درمانی است.

زگیل ها خیلی مسری در نظر گرفته نمی شوند، اما می توانند با تماس نزدیک پوست به پوست منتقل شوند. در برخی از موارد عفونت همچنین می تواند به طور غیرمستقیم از اشیاء یا سطوح آلوده مانند ناحیه اطراف استخر منتقل شود.

اگر پوست شما خیس یا آسیب دیده باشد، احتمال ابتلای شما به ویروس زگیل بیشتر است. بعد از اینکه شما مبتلا شدید، ممکن است هفته ها یا حتی ماه ها طول بکشد تا زائده ها ظاهر شوند.

علت ایجاد آنها چیست؟

اگر بخواهیم از علت اصلی آن صحبت کنیم، عامل ایجاد این زائده های ویروسی است که به ویروس پاپیلومای انسانی یا ویروس اچ پی وی (HPV) معروف است. بیش از ۶۰ نوع ویروس HPV وجود دارد. تاکنون هیچ درمان قطعی برای ویروس HPV کشف نشده است. اکثر افراد طی ۲ الی ۳ سال پس از آلودگی به این ویروس به طور طبیعی بدنشان با آن مقابله می کند. با این حال ، چند گروه از ویروس اچ پی وی وجود دارند که به طور خطرناک قابل انتقال هستند.

حتی زگیل در کودکان هم یکی از عارضه های شایع است. طبق آمار بیشترین رشد زائده زگیل در کودکان ۶۰% روی دست آن ها و درصد مابقی روی دیگر اعضا بدنشان می باشد. همچنین از هر ۳ کودک و نوجوان، ۱ نفر مبتلا به زگیل می شود. اما تنها ۳ تا ۵ درصد بزرگسالان زگیل دارند.

این قسمت برگرفته از مقاله زگیل پا کلینیک اچ پی وی می باشد.

چه زمانی باید برای مشاوره به پزشک مراجعه کرد؟

زگیل های دست و پا معمولا جدی نیستند و می توانند توسط دکتر پوست یا متخصص جراح عمومی درمان شوند. پزشک ممکن است برای از بین بردن زائده ها دارو تجویز کرده یا آنها را با تیغ جراحی یا اشعه لیزر بردارد.

بیشتر انواع زگیل ها به راحتی قابل شناسایی هستند زیرا ظاهری متمایز از بافت طبیعی پوست دارند. اگر روی پوست خود زائده ای دارید که قادر به شناسایی آن نیستید یا نگرانش هستید، باید به متخصص پوست یا جراح عمومی مراجعه کنید.

زیرا پزشک شما به سادگی با نگاه کردن به آن می‌تواند تشخیص دهد که زائده ها است یا خیر. همچنین محل قرارگیری آن بر روی بدن شما و نحوه تأثیر آن بر پوست اطراف نیز در نظر گرفته می شود.

برای خواندن بیشتر کلیک کنید.

علائم رایج زگیل دست و پا چیست؟

بیشتر زگیل ها حتی اگر دردناک باشند هم بی خطر هستند. آنها اغلب با میخچه یا پینه اشتباه گرفته می شوند. بنابراین لازم است تمامی علائم آنها را بشناسید تا با هم به اشتباه نگیرید.

زگیل های کف پا به شکل سخت و صاف هستند. زگیل ها که روی پا یا بین انگشتان ظاهر می شوند، اغلب ظاهری برجسته و کاملا گوشتی دارند. زگیل دست و کف پا اغلب به رنگ خاکستری یا قهوه ای است (اما در مواردی رنگ آن ممکن است متفاوت باشد). دور آنها اغلب با چند نقطه سیاه پوشیده می شود. لازم است بدانید که زگیل ها در برابر درمان بسیار مقاوم بوده و تمایل به عود مجدد دارند.

هنگامی که زگیل کف پا در نواحی تحمل کننده وزن بدن (مانند پاشنه پا یا بین انگشتان دست) ایجاد می شود ، می تواند منبع ایجاد درد شدید و ناراحتی فرد باشد. البته درد هنگامی احساس می شود که فشار مستقیماً بر روی زگیل وارد شود.