پزشکی و سلامت

عفونت های قارچی وضعیت خطرناکی نیستند ولی معمولاً با علائم آزار دهنده از جمله خارش شدید ظاهر میشوند. یکی از شایع ترین بخش های بدن برای رشد قارچ ها، ناحیه ی مقعدی است.

عفونت قارچ مقعدی چیست؟

بیماری عفونت قارچی در اثر رشد خارج از کنترل قارچ روی سطح پوست یا در غشاهای مخاطی ایجاد می شود. این قارچ ها می تواند در هر نقطه داخل یا خارج بدن خود از جمله دهان، گلو، واژن، آلت تناسلی یا مقعد رشد کنند.

علائم

عفونت قارچ مقعدی زمانی ایجاد می شود که قارچ های در مقعد رشد کنند. افرادی که عفونت قارچی مقعدی دارند ممکن است علائم زیر را تجربه کنند:

خارش شدید و مداوم

احساس سوزش

ترشحات گاه به گاه از مقعد

تغییرات پوستی، مثل التهاب یا قرمزی

درد، خونریزی یا درد ناشی از خاراندن

گسترش عفونت به آلت تناسلی یا واژن

اگرچه عفونت های قارچی مسری نیستند ، اما افراد می توانند عفونت قارچی را به شریک جنسی خود منتقل کنند.

علت

کاندیدا باکتری عامل عفونت قارچی مقعد است. این مخمرها به طور طبیعی در سطح پوست، داخل دستگاه گوارش و در واژن زندگی می کنند. میزان طبیعی این از قارچ ها مشکلی ایجاد نمی کند، ولی رشد خارج از کنترل و افزایش تعداد این قارچ ها باعث ایجاد عفونت میشود. این قارچ می تواند در نقاط زیر رشد کنند:

دهان

گلو

واژن

سر آلت تناسلی

مقعد

کاندیدا در محیط های گرم و مرطوب رشد می کند. پوشیدن لباس های تنگ می تواند شرایط مناسبی را برای رشد قارچ ایجاد کند. رشد این عفونت در روده با انتقال به مقعد می تواند باعث عفونت قارچی در مجرای مقعد شود.

عفونت قارچی می تواند در دستگاه تناسلی مردان و زنان رشد کنند. پزشکان این بیماری را جزء بیماریهای مقاربتی محسوب نمی کنند. با این حال این عفونت می تواند در صورت داشتن رابطه جنسی مقعدی، بدون استفاده از کاندوم با فردی که مبتلا به عفونت قارچی مقعدی است، باعث انتقال این عفونت شود.

درمان عفونت قارچی مقعد با دارو ها

درمان عفونت های قارچی بسته به شدت عفونت متفاوت است. ممکن است پزشک داروهای OTC را برای عفونت های خفیف تا متوسط قارچی توصیه کند. این دارو ها می تواند شامل موارد زیر باشد:

کلوتریمازول (کانستن ، لوتریمین)

میکونازول (مونیستات)

شیاف اسید بوریک

بوتوکونازول (مایکلکس ، بوتوکونازول نیترات)

اگرچه بسیاری از داروهای عفونت قارچی OTC به طور خاص عفونت های واژن را مورد هدف قرار می دهند، اما افراد می توانند با خیال راحت از آنها برای درمان عفونت های مخمر مقعدی نیز استفاده کنند.

ممکن است پزشک برای افرادی که عفونت قارچی شدید یا مزمن دارند و به داروهای معمولی پاسخ نمی دهند، درمانهای قوی تری تجویز کند.

داروهای تجویزی برای عفونت های مخمر مقعدی عبارتند از:

نیستاتین (مایکوستاتین ، نیستوپ)

دیفلوکان (فلوکونازول)

ترکونازول (ترازول)

در موارد نادر ممکن است، عفونت قارچی به یک عفونت سیستمیک تبدیل شود که به غشاهای اطراف اعضای بدن مانند قلب یا مغز گسترش یابد. پزشکان می توانند کاندیدیازیس سیستمیک را با داروهای ضد قارچی خوراکی یا داخل وریدی (IV) درمان کنند.

درمان خانگی قارچ مقعد

رعایت این نکات و مصرف این داروهای خانگی می تواند به بیماران در رفع سریع تر این عارضه کمک کند. از جمله خوراکی های پرکاربرد می توانیم به این موارد اشاره کنیم:

پروبیوتیک ها

مطالعات آزمایشگاهی نشان می دهند، که پروبیوتیک ترکیبی می توانند به طور موثری رشد قارچ های مقعد را متوقف کنند. یک مطالعه دیگر از منبع معتبر، نشان می دهد که پروبیوتیک ها ممکن است اثر درمان های ضد قارچی سنتی را افزایش دهند.

روغن نارگیل

روغن نارگیل دارای خواص ضد میکروبی قوی است که ممکن است به مبارزه با رشد بیش از حد قارچ ها کمک کند. یافته های تحقیق حاضر نشان می دهد اسیدهای چرب با زنجیره متوسط ، به ویژه اسید لوریک، مسئول اثرات ضد میکروبی روغن نارگیل هستند. اسیدهای چرب زنجیره متوسط می توانند با ایجاد اختلال در غشای سلولی باکتری ها و قارچ ها را از بین ببرند.

پماد ها

یکی از راه های درمان عفونت های خفیف قارچی در خانه با پمادهای ضد قارچ است. افراد همچنین می توانند از پماد های کورتیکواستروئیدی مانند کورتیزون برای کاهش التهاب و خارش استفاده کنند.

تمیز نگه داشتن

تمیز و خشک نگه داشتن ناحیه تناسلی ممکن است به تسریع روند بهبود و جلوگیری از عفونت مجدد کمک کند.

کاهش خطر

افراد می توانند خطر ابتلا به عفونت قارچی مقعدی خود را با موارد زیر کاهش دهند:

رعایت بهداشت

اجتناب از مصرف محصولات بهداشتی معطر در نواحی تناسلی و مقعد

شستشو ناحیه تناسلی و مقعد بعد از شنا و ورزش

استفاده از کاندوم هنگام مقاربت جنسی

پوشیدن لباسهای زیر نخی و لباسهای گشاد

حفظ وزن در حالت تعادل

رعایت رژیم غذایی متعادل با قندهای تصفیه شده

شرایط زیر خطر رشد قارچ ها در مقعد را افزایش می دهند :

افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند.

افراد مبتلا به دیابت

افرادی که اضافه وزن دارند.

افرادی که مرتباً از آنتی بیوتیک ها استفاده می کنند.

منبع

عفونت های قارچی وضعیت خطرناکی نیستند ولی معمولاً با علائم آزار دهنده از جمله خارش شدید ظاهر میشوند. یکی از شایع ترین بخش های بدن برای رشد قارچ ها، ناحیه ی مقعدی است.

عفونت قارچ مقعدی چیست؟

بیماری عفونت قارچی در اثر رشد خارج از کنترل قارچ روی سطح پوست یا در غشاهای مخاطی ایجاد می شود. این قارچ ها می تواند در هر نقطه داخل یا خارج بدن خود از جمله دهان، گلو، واژن، آلت تناسلی یا مقعد رشد کنند.

علائم

عفونت قارچ مقعدی زمانی ایجاد می شود که قارچ های در مقعد رشد کنند. افرادی که عفونت قارچی مقعدی دارند ممکن است علائم زیر را تجربه کنند:

خارش شدید و مداوم

احساس سوزش

ترشحات گاه به گاه از مقعد

تغییرات پوستی، مثل التهاب یا قرمزی

درد، خونریزی یا درد ناشی از خاراندن

گسترش عفونت به آلت تناسلی یا واژن

اگرچه عفونت های قارچی مسری نیستند ، اما افراد می توانند عفونت قارچی را به شریک جنسی خود منتقل کنند.

علت

کاندیدا باکتری عامل عفونت قارچی مقعد است. این مخمرها به طور طبیعی در سطح پوست، داخل دستگاه گوارش و در واژن زندگی می کنند. میزان طبیعی این از قارچ ها مشکلی ایجاد نمی کند، ولی رشد خارج از کنترل و افزایش تعداد این قارچ ها باعث ایجاد عفونت میشود. این قارچ می تواند در نقاط زیر رشد کنند:

دهان

گلو

واژن

سر آلت تناسلی

مقعد

کاندیدا در محیط های گرم و مرطوب رشد می کند. پوشیدن لباس های تنگ می تواند شرایط مناسبی را برای رشد قارچ ایجاد کند. رشد این عفونت در روده با انتقال به مقعد می تواند باعث عفونت قارچی در مجرای مقعد شود.

عفونت قارچی می تواند در دستگاه تناسلی مردان و زنان رشد کنند. پزشکان این بیماری را جزء بیماریهای مقاربتی محسوب نمی کنند. با این حال این عفونت می تواند در صورت داشتن رابطه جنسی مقعدی، بدون استفاده از کاندوم با فردی که مبتلا به عفونت قارچی مقعدی است، باعث انتقال این عفونت شود.

درمان عفونت قارچی مقعد با دارو ها

درمان عفونت های قارچی بسته به شدت عفونت متفاوت است. ممکن است پزشک داروهای OTC را برای عفونت های خفیف تا متوسط قارچی توصیه کند. این دارو ها می تواند شامل موارد زیر باشد:

کلوتریمازول (کانستن ، لوتریمین)

میکونازول (مونیستات)

شیاف اسید بوریک

بوتوکونازول (مایکلکس ، بوتوکونازول نیترات)

اگرچه بسیاری از داروهای عفونت قارچی OTC به طور خاص عفونت های واژن را مورد هدف قرار می دهند، اما افراد می توانند با خیال راحت از آنها برای درمان عفونت های مخمر مقعدی نیز استفاده کنند.

ممکن است پزشک برای افرادی که عفونت قارچی شدید یا مزمن دارند و به داروهای معمولی پاسخ نمی دهند، درمانهای قوی تری تجویز کند.

داروهای تجویزی برای عفونت های مخمر مقعدی عبارتند از:

نیستاتین (مایکوستاتین ، نیستوپ)

دیفلوکان (فلوکونازول)

ترکونازول (ترازول)

در موارد نادر ممکن است، عفونت قارچی به یک عفونت سیستمیک تبدیل شود که به غشاهای اطراف اعضای بدن مانند قلب یا مغز گسترش یابد. پزشکان می توانند کاندیدیازیس سیستمیک را با داروهای ضد قارچی خوراکی یا داخل وریدی (IV) درمان کنند.

درمان خانگی قارچ مقعد

رعایت این نکات و مصرف این داروهای خانگی می تواند به بیماران در رفع سریع تر این عارضه کمک کند. از جمله خوراکی های پرکاربرد می توانیم به این موارد اشاره کنیم:

پروبیوتیک ها

مطالعات آزمایشگاهی نشان می دهند، که پروبیوتیک ترکیبی می توانند به طور موثری رشد قارچ های مقعد را متوقف کنند. یک مطالعه دیگر از منبع معتبر، نشان می دهد که پروبیوتیک ها ممکن است اثر درمان های ضد قارچی سنتی را افزایش دهند.

روغن نارگیل

روغن نارگیل دارای خواص ضد میکروبی قوی است که ممکن است به مبارزه با رشد بیش از حد قارچ ها کمک کند. یافته های تحقیق حاضر نشان می دهد اسیدهای چرب با زنجیره متوسط ، به ویژه اسید لوریک، مسئول اثرات ضد میکروبی روغن نارگیل هستند. اسیدهای چرب زنجیره متوسط می توانند با ایجاد اختلال در غشای سلولی باکتری ها و قارچ ها را از بین ببرند.

پماد ها

یکی از راه های درمان عفونت های خفیف قارچی در خانه با پمادهای ضد قارچ است. افراد همچنین می توانند از پماد های کورتیکواستروئیدی مانند کورتیزون برای کاهش التهاب و خارش استفاده کنند.

تمیز نگه داشتن

تمیز و خشک نگه داشتن ناحیه تناسلی ممکن است به تسریع روند بهبود و جلوگیری از عفونت مجدد کمک کند.

کاهش خطر

افراد می توانند خطر ابتلا به عفونت قارچی مقعدی خود را با موارد زیر کاهش دهند:

رعایت بهداشت

اجتناب از مصرف محصولات بهداشتی معطر در نواحی تناسلی و مقعد

شستشو ناحیه تناسلی و مقعد بعد از شنا و ورزش

استفاده از کاندوم هنگام مقاربت جنسی

پوشیدن لباسهای زیر نخی و لباسهای گشاد

حفظ وزن در حالت تعادل

رعایت رژیم غذایی متعادل با قندهای تصفیه شده

شرایط زیر خطر رشد قارچ ها در مقعد را افزایش می دهند :

افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند.

افراد مبتلا به دیابت

افرادی که اضافه وزن دارند.

افرادی که مرتباً از آنتی بیوتیک ها استفاده می کنند.

منبع