پزشکی و سلامت

زگیل تناسلی زیر شاخه ای از بیماریهای STI و ناشی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) می باشد. درست است که درمان قطعی برای ویروس اچ پی وی HPV وجود ندارد و فقط عوارض ناشی از آن مانند زائده ها و زخم ها قابل درمان هستند ولی امروزه روش های نوینی جهت درمان زگیل تناسلی وجود دارد. زگیل تناسلی مانند سطحی برجسته به صورت تکی یا خوشه ای در ناحیه تناسلی ظاهر می شود. بعضی از زگیل های دستگاه تناسلی آنقدر کوچک هستند که نمی توانید آنها را ببینید. برخی دیگر در داخل ناحیه تناسلی رشد می کنند و ممکن است با گذشت زمان و عدم درمان وضعیت ناخوشایندی به وجود آورند. در ادامه به بررسی انواع زگیل های تناسلی می پردازیم.

درصد ابتلا به زگیل تناسلی در چه کسانی بیشتر است؟

طبق اظهارات رئیس انجمن علمی ‌مددکاران اجتماعی ایران ، اگرچه بسیاری از مبتلایان از بیماری خود آگاهی ندارند ولی تاکنون دست کم یک میلیون ایرانی به زگیل تناسلی مبتلا شده‌اند. روند صعودی نمودار این عارضه نگرانی های زیادی برای دولت و مردم ایجاد کرده است. کما اینکه بسیاری از افراد اطلاعات درست و کاملی از این بیماری ندارند و شاید حتی اسمی هم از آن نشنیده باشند.

به دنبال این گزارش این عارضه زگیل تناسلی یک بیماری خطرناک می باشد که خطر شیوع آن حتی از ایدز هم بیشتر است. وی همچنین مدعی شد که سال گذشته روزانه یک تا دو نفر از مبتلایان برای درمان مراجعه می‌کردند، اما امسال این رقم به ۱۰ تا ۱۵مرد در یک روز رسیده است.

آمار برجسته این بیماری بیشتر در قاره آمریکا نمایان است بطوریکه سالانه 400/000 آمریکایی به زگیل تناسلی و ویروس پاپیلوم انسانی (اچ پی وی) مبتلا می شوند. عارضه زگیل تناسلی در مردان نسبت به زنان شایع تر است.

نشانه ها و علائم زگیل تناسلی چیست؟

همانطور که پیشتر به آن اشاره کردیم، زگیل های تناسلی معمولاً به عنوان یک برجستگی کوچک یا خوشه ای در ناحیه تناسلی ظاهر می شوند. ممکن است رنگی خاکستری یا مایل به قرمز داشته باشند. جنس زگیل ها گوشتی است و می توانند صاف یا شبیه گل کلم باشند. بعضی از زگیل های دستگاه تناسلی آنقدر کوچک هستند که توسط چشم انسان قابل دیدن نیستند.

آنها یکی از شایع ترین بیماری های مقاربتی (STD) هستند.

محل رشد زگیل تناسلی در زنان

زمینه ی رشد این زائده در بدن زنان در قسمت های زیر فراهم است:

1. داخل مهبل
2. لبه ی بیرونی واژن (ولو) ، دهانه رحم یا کشاله ران
3. داخل یا اطراف مقعد
4. روی لب ، دهان ، زبان یا گلو

ادامه مطلب در http://laserhemoroid.ir/

کیست مویی که از آن در پزشکی با عناوین کیست پیلونیدال (pilonidal) و سینوس پیلونیدال نام برده می شود، نوعی کیست غیر طبیعی و شامل موهای زائد یا پوست های مرده بدن می باشد که معمولا در پایین ستون فقرات و ابتدای شکاف باسن افراد ایجاد می شود. این بیماری در واقع نوعی از عفونت‌های پوستی به شمار می رود.

کیست پیلونیدال مانند شقاق(فیشر مقعدی) ، بواسیر(هموروئید)، زگیل تناسلی و فیستول جزئی از بیماری های نشیمنگاهی به شمار می آید.

برای اطلاع از توضیحات بیماریهای بالا به سایت http://laserhemoroid.ir/ مراجعه کنید.

علائم کیست مویی و عوارض ناشی از عدم درمان آن

هنگامی که کیست مویی فرد به موقع درمان شده و توسط روش های گوناگون آلوده شود ، این کیست پیلونیدال pilonidal به یک توده متورم یا همان آبسه تبدیل می شود. علائم و نشانه های کیست مویی آلوده عبارتند از:

1. درد در ناحیه متورم
2. قرمزی پوست
3. خروج چرک یا خون از شکاف پوست
4. بوی ناخوشایند به دلیل وجود چرک

دلیل بوجود آمدن کیست مویی چیست؟

متاسفانه در حال حاضر علت دقیق پیدایش کیست های پیلونیدال مشخص نیست. اما به نظر می رسد بیشتر کیست های پیلونیدال ناشی از موهایی هستند که ریشه ی بسیار ضعیفی دارند که به داخل پوست نفوذ می کنند.

اصطکاک و فشار طولانی مدت (مانند نشستن زیاد)، استفاده دائم از لباس های تنگ و دوچرخه سواری بیش از حد معمول از دلایل قطعی و محرکی می باشند که موها را تحریک میکند تا به جای سطح پوست، داخل آن رشد کنند. در نتیجه یک توده کیست مویی به عنوان یک ماده خارجی پر از موهای زائد در آن محل جمع می شود.

بنا به دلایل ذکر شده کسانی که دارای شغل هایی مانند رانندگی تاکسی، کامیون یا اتوبوس که روزانه مدت زیادی را می نشینند و آرایشگری به دلیل سرپا ایستادن زیاد دچار این عارضه می شوند.

عواملی که در رشد سریع کیست مویی موثر هستند چیست؟

برخی از عوامل می توانند نسبت ابتلا پوست بدن را به کیست مویی (پیلونیدال) افزایش دهند ، مانند:

1. درصد ابتلا در مردان از زنان بیشتر است
2. عوامل هورمونی دوران جوانی (آزمایشات نشان داده اند که کیست پیلونیدال در افراد 20 سال بیشتر از دیگر سن ها دیده می شود). زیرا در این بازه سنی نوعی از هورمون رشد در بدن فرد ترشح می شود که باعث پیش آمدن سینوس پیلونیدال می شود.
3. چاقی مفرط و افزایش وزن مزمن
4. سبک زندگی بدون ورزش های روزانه یا پیاده روی در روز
5. شغل هایی که به نشستن طولانی مدت احتیاج دارند(موارد ذکر شده در بالا)
6. پرمویی بدن فرد
7. یکی از اصلی ترین عوامل داشتن موهایی با تارهای سفت و درشت می باشد. زیرا در افرادی که واجد این ویژگی هستند، گاهی مو به دلیل ضخامت و کلفتی راهی به بیرون پوست پیدا نمیکند. به همین دلیل داخل آن رشد می کند و باعث ایجاد توده ای به نام کیست پیلونیدال می شود.

کیست مویی چند نوع دارد؟

طبق تحقیقات پزشکی می توان بیماری سینوس پیلونیدال را به دو دسته حاد و مزمن تقسیم کرد.

در حالت حاد، فرد علائمی خاصی ندارد و فقط با لمس ناحیه به وجود توده ای پی میبرد که به صورت برجسته پایین کمر او قرار دارد.

اما در حالت مزمن فرد به مرور زمان به دلیل خروج چرک و شاخه ای از مو از بدنش دچار تب و لزر می شود.

لازم به ذکر است که در هر دو مورد باید به پزشک مربوطه جهت درمان قطعی و از بین بردن کیست مویی مراجعه کنید.

چه زمانی برای درمان سینوس پیلونیدال باید به دکتر مراجعه کرد؟

برای پاسخ به این سوال می توان گفت درمان دارویی کیست مویی شامل استفاده از آنتی بیوتیک ها ، کمپرس داغ و درمان موضعی با کرم های دفع کننده می باشد. در موارد شدیدتر نیاز به مکش چرک داخل کیست و برش کیست مویی جهت خارج کردن توده را برای تسریع در بهبودی دارد. کیست پیلونیدال اغلب مانند سایر جوش ها ، با آنتی بیوتیک ها به صورت قطعی درمان نمی شود.

پس در صورت بروز هر کدام از علائم ذکر شده ، با پزشک تماس بگیرید. جهت درمان قطعی کیست مویی خود با پزشک متخصص مشورت کنید. زیرا وی بهترین راهکار ها را برای درمان به شما ارائه می دهد.

سوالات پزشک جهت شروع روند قطعی درمان

پزشک شما می تواند با معاینه فیزیکی و با طرح سوالاتی در مورد کیست ، بهترین راه درمان کیست مویی را تشخیص دهد. سوالات احتمالی پزشک:

• چه زمانی برای اولین بار علائم را احساس کردید؟
• آیا قبلاً این مشکل را داشتید؟
• تب دارید؟
• چه داروها یا مکمل هایی مصرف می کنید؟

گریزی به روش های درمان کیست مویی

همانطور که پیشتر گفتیم، آنتی بیوتیک ها کیست پیلونیدال را بطور قطعی درمان نمی کنن اما پزشکان بهترین روش درمان را به شما پیشنهاد می دهند. در اینجا چند نوع را آوردیم:

عمل کیست مویی با روش جراحی باز

اگر برای بار اول دچار کیست مویی شدید ممکن است که پزشک این روش را پیشنهاد کند. طی عمل کیست مویی پزشک برشی در کیست ایجاد می کند و آن را تخلیه می کند. از معایب این روش می توان این را گفت که زخم تا زمان بهبودی کامل باز می ماند و معمولا این زمان 3 هفته طول می کشد که شما مرتبا باید آن را ضد عفونی کرده و گاز استریل روی زخم را عوض کنید. جراحی کیست پیلونیدال تحت بی حسی موضعی انجام می شود.

روش کیسه سازی کیست یا Marsupialization

در این روش ، پزشک پس از برش کیست مویی و تخلیه کامل چرک و موهای زائد، لبه های پوست را به بیرون بر گردانده و بخیه می زند. از مزیت های این روش نسبت به جراحی می توان به مورد باز نماندن زخم به مدت طولانی اشاره کرد.

روش کیسه سازی نیز تحت بی حسی موضعی انجام می شود و زمان لازم برای بهبودی کامل 6 هفته است.

درمان کیست مویی با لیزر (پیلونیدوتومی)

به جرات میتوان گفت که درمان سینوس پیلونیدال با لیزر قطعی ترین روش درمان می باشد. زیرا بدون نیاز به برش کامل، اشعه لیزر به ریشه کیست مویی نفوذ کرده و آن را از بین می برد. در نتیجه دیگر نیازی به وجود زخم و استراحت طولانی مدت نیست.

طبق آمار کلیه بیماران مبتلا به سینوس پیلونیدال روش پیلونیدوتومی را روشی موثر دانستند. به علاوه چون به وقت، هزینه و طول درمان هم اهمیت می دادند، باعث شد تا این روش را جایگزین روش های دیگر کنند.

آزمایش پاپ یا تست پاپ اسمیر از جمله آزمایشاتی است که برای تشخیص تغییرات سلولی دهانه رحم کاربرد دارد. در واقع این آزمایش به تشخیص سرطان شایع دهانه رحم کمک ویژه ای می کند. از آنجایی که سرطان دهانه رحم هر ساله نزدیک به سیصد هزار زن را به کام مرگ میکشاند، و چهارمین سرطان شایع در بین زنان است، انجام تست پاپ اسمیر امری ضروری محسوب می شود.

تست پاپ اسمیر

برای انجام آزمایش پاپ اسمیر سلول های دهانه رحم برداشته شده و تغییرات آن از نظر سرطانی بودن مورد بررسی قرار می گیرد. این آزمایش نوعی غربالگری است که می تواند سلولهای پیش سرطانی و سرطانی را تشخیص دهد. ممکن است در حین انجام این آزمایش دچار ناراحتی شوید اما موقتی است و به زودی رفع می شود. انجام تست پاپ اسمیر در جهت تشخیص ویروس پاپیلومای انسانی یا اچ پی وی HPV کاربرد دارد اما سایر بیماری های STI را مشخص نمی کند. این ویروس دارای بیشتر از 100 سوش مختلف است، که برخی از انواع آن عامل زگیل تناسلی، و برخی دیگر عامل سرطان دهانه رحم است.

اغلب زنان حین نمونه گیری دچار درد بسیار اندکی یا انقباض شکمی می شوند و یا ممکن است مقدار کمی خونریزی داشته باشند. اگر خونریزی که بیشتر از 2 روز ادامه داشته باشد، نیاز به مشورت با پزشک دارد.

نحوه انجام تست پاپ اسمیر

برای انجام این تست پزشک دیواره های واژن را توسط اسپکلوم باز کرده و نمونه ای از آن دریافت می کند. نمونه بر روی یک لام شیشه ای گذاشته شده و با فیکساتور روی لام، ثابت می شود. تا به آزمایشگاه فرستاده شده و پس از رنگ آمیزی خاص مورد بررسی قرار می گیرد. روش دوم برای دریافت نمونه استفاده از تین پرپ است. در این روش با استفاده از برسی خاص از دهانه نمونه ای برداشته شده و در محلول تیپ ترپ قرار میدهند تا به آزمایشگاه فرستاده شود.

چه کسانی باید تست پاپ اسمیر انجام دهند ؟

عامل سرطان دهانه رحم در اغلب موارد ابتلا به عفونت منتقله از راه جنسی به نام HPV است، البته این سرطان می تواند ناشی از سایر عفونت ها ایجاد شود. از همین روی انجام این تست به زنانی که از نظر جنسی فعال هستند در فواصل زمانی مشخص توصیه می شود. اولین مرحله انجام این تست در شرایط عادی معمولاً 3 سال بعد از شروع فعالیت جنسی است اما سن تعیین شده برای این تست حدود 20 سالگی تا 60 سالگی است، بنابراین زنان بالای 20 سال که از نظر جنسی فعال هستند باید هر سال برای انجام تست مراجعه کنند. بعد از انجام سه تست با نتیجه منفی، انجام این تست باید هر 3 تا 5 سال یکبار باشد. تست پاپ اسمیر بعد از سن 60 سالگی باید با نظر و تشخیص پزشک باشد.

انجام تست پاپ اسمیر برای زنان مبتلا به بیماری های نقص سیستم ایمنی بدن و یا افرادی که به دلیل پیوند عضو یا شیمی درمانی دچار کاهش عملکرد سیستم ایمنی شده اند، باید در فواصل زمانی کوتاه تر از یکسال باشد. همچنین افرادی که دچار زگیل تناسلی شده و یا زنان نازا همچنین افرادی که شرکای جنسی متعددی دارند باید هرچه سریع تر برای انجام تست اقدام کنند.

آمادگی برای تست پاپ اسمیر

برای اطمینان از نتیجه ی این آزمایش شرایطی وجود دارد که ملزم به رعایت آن هستید :

• این آزمایش نباید در دوره عادات ماهیانه انجام شود، زیرا نتیجه آزمایش را تحت تاثیر قرار می دهد. بهترین زمان برای انجام آزمایش، یک هفته قبل و بعد از پریود است.
• پاپ اسمیر نباید همزمان با ابتلا به عفونت های شدید و یا ترشحات زیاد انجام شود.
• 48 ساعت قبل از انجام تست رابطه جنسی، استفاده از اسپرم کش یا ژل و یا شستشوی واژن و یا استفاده از تامپون ممنوع است.
• استفاده از پمادهای داخل واژن یک هفته قبل از انجام تست ممنوع است.
• انجام این تست تا هفته 24 بارداری بلامانع است ولی بعد از آن ممکن است نمونه گیری با درد همراه باشد.
• برای انجام پاپ اسمیر باید حداقل 12 هفته از زایمان گذشته باشد.
• انجام تست مجدد باید با فاصله زمانی 8 هفته انجام شود.

نتیجه تست پاپ اسمیر

در هر صورت نتیجه تست پاپ اسمیر به دو شکل مختلف تفسیر می شود :

نتیجه نرمال

از این حالت با نام منفی نیز یاد می شود. در واقع می توان گفت در این شرایط سلول های غیر طبیعی وجود نداشته و شرایط عادی است.

نتیجه غیر نرمال

مثبت بودن نتیجه پاپ اسمیر لزوما به معنی سرطانی بودن سلول ها نیست، در واقع می توان گفت در این حالت سلول ها دچار رشد غیر طبیعی شده و منظور از آن سلول های پیش سرطانی است که موجب شده بدن در آستانه سرطان قرار گیرد. سلول های غیر طبیعی دارای درجات مختلفی هستند که عبارتند از :

• آتیپیا
• خفیف
• متوسط
• دیسپلازی شدید
• کارسینوم درجا

لازم به ذکر است... جهت خواندن ادامه مطلب به سایت کلینیک اچ پی وی مراجعه کنید

پیش از بررسی اچ پی وی مقعدی نگاهی داشته باشیم به اینکه چگونه این بیماری در بدن یک فرد بوجود می آید؟

اچ پی وی مقعد hpv در واقع حالت پیشرفته از یک زگیل تناسلی می باشد که درست درمان نشده یا اصلا درمان نشده!

زگیل تناسلی (مقعدی) چیست؟

زگیل های مقعد (که در پزشکی اصطلاحا "condyloma acuminata" گفته می شود) توده هایی هستند که در اطراف ناحیه ی مقعد یا خارج آن ظاهر می شوند. همچنین ممکن است روی پوست ناحیه دستگاه تناسلی بوجود بیاید. آنها ابتدا به صورت لکه های کوچکی می باشند که روی پوست ظاهر می شوند. شاید به اندازه سر یک سنجاق کوچک باشند و گاهی هم ممکن است بسیار بزرگ شوند و کل ناحیه مقعد را بپوشانند. زگیل ها معمولاً به رنگ گوشتی یا قهوه ای هستند.

زگیل های مقعد معمولاً باعث ایجاد درد یا ناراحتی نمی شوند و ممکن است بیماران حتی از وجود آنها آگاهی نداشته باشند.

علائم زگیل تناسلی و اچ پی وی hpv مقعد

همانطور که ذکر شد زگیل های مقعدی در ابتدا دارای ظاهری لکه مانند با رنگ قهوه ای مایل به گوشتی هستند. این زگیل ها ممکن است به قدری کوچک باشد که بیمار اصلا آنها را حس نکند و در صورت عدم درمان می توانند به قدری بزرگ شوند که مانند یک توده شبیه به گل کلم ایجاد کنند. این زگیل ها حتی قابلیت تکثیر شدن را نیز دارند. زگیل ممکن است به رنگ هلویی ، زرد ، صورتی یا قهوه ای روشن باشد و در بعضی موارد ممکن است با رنگ پوست ترکیب شود.

زگیل مقعد اغلب بدون درد یا ناراحتی رخ می دهد. علائم دیگر زگیل های مقعد نادر است اما برخی از بیماران علائمی مانند خارش ، خونریزی ، ترشحات و یا احساس وجود توده هایی در ناحیه مقعد دارند.

به زگیل های مقعدی در حالت پیشرفته " اچ پی وی مقعد " گفته میشود و شامل علائم بالا می شود.

زگیل های معمولی می توانند همزمان با داشتن زگیل مقعد روی سایر قسمتهای بدن رخ دهند. زگیل های تناسلی در زنان ممکن است روی واژن یا دهانه رحم ظاهر شوند. زگیل های تناسلی در مردان می توانند روی آلت تناسلی ، ران یا کشاله ران ایجاد شوند.

زگیل تناسلی دهان چگونه ایجاد می شود؟

همچنین ممکن است زگیل بر روی دهان یا گلو شخصی که دارای HPV است رشد کند. رابطه جنسی دهانی با شخصی که زگیل تناسلی دارد ، یا بوسیدن عمیق فرد از طریق زگیل گلو نیز می تواند منجر به عفونت شود.

منبع مقاله

ویروس اچ پی وی یا پاپیلومای انسانی (HPV) ویروسی است که از طریق تماس پوست با پوست و روابط جنسی منتقل می شود. بیش از 100 نوع HPV وجود دارد که از طریق تماس جنسی قابل انتقال است و می تواند بر اندام تناسلی، دهان و گلو تاثیر بگذارد. به همین ترتیب اچ پی وی شایع ترین بیماری روابط جنسی است. اغلب افرادی که روابط جنسی زیادی دارند نوعی از آن را دریافت می کنند. در برخی از موارد عفونت HPV تناسلی ممکن است باعث ایجاد مشکلات سلامتی شود. با این حال، برخی از انواع اچ پی وی می توانند منجر به ایجاد زگیل تناسلی و حتی سرطان دهانه رحم، مقعد و گلو شود.

ویروسی که عامل عفونت HPV است، از طریق تماس پوست با پوست انتقال می یابد. اکثر افراد از طریق تماس جنسی مستقیم، از جمله واژینال، مقعد و رابطه جنسی دهانی، این عفونت را دریافت می کنند. بسیاری از افراد مبتلا به ویروس اچ پی وی هستند و از آن اطلاعی ندارند، این به معنی است که شما می توانید این ویروس را حتی از فردی که هیچ علائمی ندارد، نیز دریافت کنید.

در موارد نادر، مادرانی که اچ پی وی دارند می توانند ویروس را در حین زایمان به نوزاد انتقال دهند. که در این صورت نوزاد به بیماری به نام پاپیلوماتوز تنفسی مبتلا می شودَ ، در این بیماری زگیل های مربوط به HPV درون گلو یا راه هوایی ایجاد می شوند.

علائم ویروس اچ پی وی

اغلب ویروس اچ پی وی علائم قابل مشاهده ای ندارد. برخی از انواع این ویروس حتی بعد از 2 سال از ورود آن به بدن هیچ علامت و نشانه خاصی را به همراه ندارند و این یعنی ممکن است فرد آن را بدون اطلاع به بدن شریک خود انتقال داده باشد. اما در هر صورت این ویروس، می تواند مشکلات جدی مانند زگیل های تناسلی و زگیل در گلو (شناخته شده به عنوان پاپیلوماتوز مجدد تنفسی) و … را به همراه داشته باشد. همچنین عفونت HPV عامل سرطان دهانه رحم و سایر سرطان های تناسلی، سر، گردن و گلو شناخته می شود.

البته انواع دیگری از HPV که موجب زگیل می شوند،از انواع سرطانی آن متفاوت است. بنابراین، داشتن زگیل های تناسلی ناشی از HPV به این معنی نیست که شما سرطان دارید. سرطان های ناشی از این ویروس اغلب تا زمان پیشرفت علائمی را ایجاد نمی کنند و تنها راهکار تشخیص غربالگری منظم است، غربالگری می تواند به تشخیص مشکلات بهداشتی مرتبط با HPV کمک کند و شانس بقا را افزایش دهد.

علائم HPV در مردان

بسیاری از مردان مبتلا به HPV هیچ علائمی ندارند، اگر چه برخی از آنها مبتلا به زگیل های تناسلی می شوند. پس اگر ضایعات غیر معمولی بر روی آلت تناسلی مردانه، اسکروتوم (کیسه بیضه ) یا مقعد مشاهده کردید، به پزشک مراجعه نمایید.

برخی از سويه های HPV می توانند سرطان های آلت تناسلی، مقعد و گلو را در مردان ایجاد کنند. برخی از مردان بیشتر از سایرین در معرض خطر ابتلا به سرطان های مرتبط با HPV هستند، مثل مردانی که با مردان دیگر رابطه جنسی برقرار می کنند و یا مردانی که سیستم ایمنی ضعیف تری دارند.

علائم HPV در زنان

در طی تحقیقات مشخص شده، زنان در طول عمر خود حداقل یک نوع HPV را دریافت می کنند. اغلب زنان مبتلا به HPV علائمی ندارند ولی دسته ای از آنها دچار زگیل های تناسلی می شوند که ممکن است در داخل واژن، در اطراف حنجره یا گردنه رحم یا فرج (آلت تناسلی زنانه) ظاهر شوند. در صورت مشاهده رشد هر بافت غیرطبیعی بر روی آلت تناسلی بهتر است با پزشک خود مشورت نمایید.

برخی از انواع ویروس اچ پی وی HPV می تواند سرطان دهانه رحم یا سرطان های واژن، مقعد یا گلو ایجاد کند. غربالگری منظم می تواند به تشخیص تغییرات مرتبط با سرطان دهانه رحم در زنان کمک کند. علاوه بر این، آزمایشات DNA بر روی سلول های رحم می توانند سویه های HPV مرتبط با سرطان های دستگاه تناسلی را شناسایی کنند.

شناسایی HPV

تست شناسایی این ویروس در مردان و زنان متفاوت است. که در ادامه به شرح آن می پردازیم :

تست شناسایی HPV در زنان

تست های پاپ اسمیر برای شناسایی سلول های غیر طبیعی در زنان بکار می رود. این آزمایش می تواند سرطان سرویکس یا سایر مشکلات مربوط به این ویروس را مشخص نماید. زنان باید در سنین بین 21 تا 29 سال حداقل یکبار در سال، و زنان بین سنین 30 تا 65 سال، هر پنج سال یکبار آزمایش DNA و پاپ اسمیر را برای شناسایی HPV انجام دهند. در صورتی که نتایج پاپ اسمیر غیر طبیعی باشد، پزشک آزمایش HPV را درخواست می کند. همچنین در صورتی که ویروس از نوع سرطان زا آن باشد، پزشک تغییرات سرویکس یا گردنه رحم را بررسی می کند. که برای این امر نیاز به انجام کولپوسکوپی خواهد بود. البته تغییرات گردنه رحم که منجر به سرطان می شود، اغلب سال ها به طول می انجامد.

تست شناسایی HPV در مردان

آزمایش DNA و HPV تنها برای تشخیص این ویروس در زنان در دسترس است و در حال حاضر هیچ آزمایش مورد تایید FDA برای تشخیص اچ پی وی در مردان وجود ندارد. به همین ترتیب غربالگری معمول برای سرطان مقعد، گلو و یا آلت تناسلی در مردان توصیه نمی شود. البته بعضی از پزشکان آزمایش پاپ اسمیر مقعد را برای مردان در معرض خطر سرطان مقعد انجام میدهند.

درمان اچ پی وی

این ویروس در اغلب موارد از بین نمی رود، بنابراین هیچ عارضه ای برای ویروس اچ پی وی وجود ندارد. ولی لازم است هر سال آزمایش های لازم انجام گیرد تا تغییرات سلولی ایجاد شده مورد بررسی قرار گیرند. اما برای درمان زگیل تناسلی می توان از داروهای مناسب، روش سوزاندن با جریان الکتریکی یا انجماد با نیتروژن مایع استفاده نمود. اما، همه این روش ها شما را از شر زگیل های فیزیکی خلاص می کنند و چون ویروس خود درمان نمی شود، امکان بازگشت زگیل ها وجود دارد.

انجام تست هایی نظیر پاپ اسمیر به شناخت روند تغییرات سلول های سرطانی کمک می کند. همچنین سرطان هایی که از HPV ایجاد می شوند با روش هایی مانند شیمی درمانی، پرتو درمانی یا جراحی و یا مجموعه از آنها درمان میشوند. در حال حاضر هیچ روش درمان طبیعی برای درمان HPV وجود ندارد. تنها غربالگری روتین برای HPV و سرطان گردن رحم می تواند بر شناسایی، نظارت و درمان مشکلات بهداشتی ناشی از عفونت HPV کمک نماید.

روش های انتقال HPV

این ویروس از طریق تماس پوست با پوست منتقل می شود. از عواملی که ممکن است شخصی را در معرض خطر ابتلا به اچ پی وی قرار دهد، عبارتند از:

• برقراری رابطه جنسی با بیش از یک نفر
• برقراری رابطه واژینال، دهان یا مقعد بدون کاندوم
• سیستم ایمنی ضعیف
• برقراری رابطه با شریک جنسی حامل HPV

همچنین برخی از عوامل وجود دارند که در صورت ابتلا به این ویروس، ریسک ایجاد سرطان را افزایش خواهند داد :

• سیستم ایمنی ضعیف
• ابتلا به بیماری های آمیزشی ( STI ها) مانند گونوره آ، کلامیدیا و هرپس سیمپلکس
• التهاب مزمن
• زایمان های متعدد (سرطان دهانه رحم)
• مصرف قرص های ضد بارداری به مدت طولانی (سرطان دهانه رحم)
• مصرف قلیان (سرطان دهان یا گلو)
• برقراری رابطه جنسی مقعدی (سرطان مقعدی)

پیشگیری از HPV

ساده ترین راه برای جلوگیری از ابتلا به اچ پی وی استفاده از “کاندوم و برقراری رابطه جنسی سالم” است. علاوه بر این، تزریق واکسن گارداسیل برای پیشگیری از زگیل های تناسلی و سرطان های ناشی از این ویروس کاربرد دارد. این واکسن می تواند فرد را در برابر نه سوش مختلف HPV که عامل سرطان یا زگیل های تناسلی است، محافظت نماید.

بهترین زمان برای تزریق واکسن HPV برای پسران و دختران سن 11 تا 12 سال است. تزریق دو دوز واکسن حداقل به 6 ماه فاصله نیاز دارد. زنان و مردان 15 تا 26 ساله همچنین می توانند درسه مرحله واکسینه شوند. علاوه بر این، افراد بین سنین 27 تا 45 ساله که قبلا برای HPV واکسینه نشده اند، واجد شرایط واکسیناسیون با Gardasil 9 می باشند. برای جلوگیری از مشکلات بهداشتی مرتبط با این ویروس باید به طور منظم بررسی های بهداشتی و تست پاپ اسمیر انجام گیرد.

ویروس HPV و حاملگی ...

این مطلب بر گرفته از سایت زیر می باشد و برای خواندن ادامه آن به لینک زیر بروید.

https://hpvdarman.com/

HPV و زگیل دستگاه تناسلی

زگیل تناسلی یک عفونت مقاربتی (STI) است که در زمان رابطه جنسی از فرد مبتلا به فرد سالم منتقل می شود. آنها به طور معمول مانند گوشتی اضافی در بافت های دستگاه تناسلی زنان و مردان ظاهر می شوند ، اگرچه بسیاری از افراد هرگز هیچ علامتی را تجربه نمی کنند.

زگیل های تناسلی ناشی از سویه های خاصی از ویروس پاپیلومای انسانی یا همان اچ پی وی (HPV) ایجاد می شوند. HPV متداول ترین بیماری جنسی است. همه عفونت های HPV باعث زگیل دستگاه تناسلی نمی شود. برخی از سویه ها باعث ایجاد زگیل می شوند ، در حالیکه برخی دیگر هم در زنان و هم در زنان ایجاد سرطان می کنند.

به ویژه ، HPV باعث اکثر درصد موارد سرطان دهانه رحم در ایالات متحده می باشد. به همین دلیل به زنانی که از نظر جنسی فعال هستند شدیداً توصیه می شود كه به طور منظم تست پاپ اسمیر بدهند.

زگیل تناسلی زنان در بارداری

اگر زنی دچار زگیل تناسلی هستید ، ممکن است تعجب کنید که در صورت باردار شدن ممکن است چه تأثیری روی نوزاد متولد شما داشته باشند؟

در ادامه با ما همراه باشید تا در مورد خطرات و درمان زگیل تناسلی دوران بارداری اطلاعات کسب کنید.

داشتن زگیل تناسلی چه تاثیری در بارداری من دارد؟

اگر سابقه اچ پی وی HPV دارید ، باید به پزشک دوران بارداری خود بگویید. همچنین باید به او بگویید که آیا در گذشته زگیل تناسلی داشته اید یا خیر.

اگرچه HPV به طور معمول بر شما یا فرزند متولد نشده شما تأثیر نمی گذارد اما در هر صورت پزشک می خواهد هرگونه ناهنجاری در طول دوره بارداری را بررسی کند. از آنجا که بسیاری از سلول ها در دوران بارداری در حال رشد و تکثیر هستند ، پزشک شما می خواهد از هرگونه رشد غیرمعمول یا تغییرات دیگر مراقبت کند. علاوه بر این ، برخی از زنان در حین بارداری زگیل تناسلی بزرگتر از حد معمول دارند.

واکسن اچ پی وی چیست ؟ HPV

در حال حاضر واكسنهای HPV برای برطرف کردن عوارض ناشی از ویروس اچ پی وی وجود دارد كه باعث جلوگیری از ایجاد زگیل تناسلی و سرطان می شوند. این واکسنها قبل از اینکه فرد به فعالیت جنسی بپردازد تجویز می شود و برای پسران و دختران توصیه می شود.

آیا در دوران بارداری عوارض احتمالی زگیل تناسلی وجود دارد؟

به طور معمول ، زگیل های تناسلی بر بارداری شما تأثیر نمی گذارد. با این حال ، مواردی وجود دارد که ممکن است عوارض ایجاد کند.

اگر در دوران بارداری عفونت زگیل تناسلی داشته باشید ، زگیل می تواند بزرگتر از حد معمول بشود. برای برخی از خانمها ، این عارضه می تواند عبور ادرار را دردناک کند. زگیلهای بزرگ همچنین ممکن است هنگام زایمان باعث خونریزی شوند. بعضی اوقات ، زگیل های روی دیواره واژن می توانند به اندازه کافی کشش واژن در هنگام زایمان دشوار کنند. در این موارد ، ممکن است زایمان سزارین توصیه شود.

به ندرت ، زگیل های تناسلی ممکن است به کودک شما منتقل شود. در این موارد ، شیرخوار شما معمولاً چند هفته پس از تولد ، دچار زگیل هایی در دهان یا گلو می شود.

به نظر نمی رسد که گونه های HPV که باعث ایجاد زگیل تناسلی می شوند خطر سقط جنین یا مشکلات زایمان را افزایش دهند.

SOURCE: https://www.healthline.com/

زگیل ها هزاران سال است که انسان های روی کره زمین را آزار می دهد، قدیمی ترین زگیل مربوط به مومیایی 3000 ساله است. این بیماری در کتاب های شکسپیر نیز ذکر شده است. اگرچه این زائده ها به طور کلی خطرناک نیستند، اما ظاهر نا زیبایی را ایجاد می کنند و به شدت مسری هستند. همچنین می توانند دردناک باشند. برای کسب اطلاعات بیشتر حول این بیماری با ما همراه شوید.

زگیل چیست ؟

عامل زگیل ها، ویروس پاپیلومای انسانی یا همان اچ پی وی HPV است، بیش از 100 نوع HPV وجود دارد که تقریباً تمامی آن ها موجب زگیل می شوند. اغلب سوش های این ویروس بر روی دست ها و پا ها می شود اما انواع خاصی از آنها با بروز زگیل داخل و یا روی آلت تناسلی در ارتباط است. که با نام زگیل تناسلی شناخته می شود. زگیل ها تناسلی با ایجاد بیماری خطرناک سرطان سرویکس (گردنه رحم) در ارتباط است.

انواع زگیل ها

زگیل ها انواع مختلفی را شامل می شوند که بسته به ظهور در قسمت های مختلف بدن و ظاهر این زائده در پنج دسته بندی مختلف قرار می گیرد :

زگیل های معمولی

زگیل های معمولی بر روی انگشتان و پنجه ها شما رشد می کنند اما می توانند در سایر نقاط بدن نیز ظاهر شوند. این نوع ظاهری زبیر و خشن داشته و معمولاً گرد هستند. زگیل های معمولی نسبت به پوست اطراف آن سفید تر است.

زگیل کف پا

این نوع از زگیل در کف پا رشد می کند، و بر خلاف سایر آن ها، به علت رشد در نقطه ای حساس و تحت فشار بالا به سمت داخل رشد می کنند. ممکن است این عارضه در ابتدا به شکل پینه به نظر برسند اما دانه‌های سیاهی که مویرگ‌های خونی هستند به خوبی درون زائده مشاهده می‌شوند. این نوع از این بیماری معمولاً دردناک است و اگر آسیب ببیند دچار خونریزی می شود.

زگیل های تخت

زگیل های تخت معمولا بر روی صورت، ران یا بازوها رشد می کنند. آنها کوچک هستند و رشد کندی دارند. نوع ذکر شده دارای یک سطح صاف هست، و می توانند به رنگ صورتی، قهوه ای یا کمی زرد باشند.

زگیل های خوشه ای

زگیل های خوشه ای در اطراف دهان یا بینی و گاهی در گردن یا زیر چانه رشد می کنند. آنها کوچک و رنگ پوست هستند. این نوع عارضه از به هم پیوستن چند زائده ایجاد می شود.

زگیل های داخلی

زگیل های داخلی در داخل و اطراف ناخن های دست ها و پاها رشد می کنند. آنها می توانند دردناک باشند و رشد ناخن را تحت تأثیر قرار دهند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم ؟

• مشاهده این زائده بر روی صورت یا قسمت های حساس دیگری از بدن (مثل ناحیه تناسلی، دهان، بینی و …)
• مشاهده خونریزی یا علائم عفونت در اطراف زگیل، مانند چرک یا پوسته پوسته شدن
• درد قسمت عارضه
• تغییر رنگ زائده
• همراه با این زائده، دیابت یا سیستم ایمنی ضعیفی دارید مانند مبتلایان به HIV

آیا میتوان زگیل را در خانه درمان کرد؟

زگیل ها ظاهر نا زیبایی را ایجاد می کنند همین امر موجب می شود بیماران از راهکار های مختلفی برای درمان استفاده کنند ولی خوب است بدانید انواع زگیل ها معمولاً در خانه و با استفاده از داروهای مخصوص درمان می شوند. اما برای درمان نکات زیر را به یاد داشته باشید :

• این نوع از عفونت ها به شدت مسری هستند، و به راحتی به دیگران و سایر نقاط بدن گسترش می یابد.
• برای پیشگیری از گسترش این بیماری لازم است وسایل شخصی خود مانند سنگ پا و یا ناخن گیر را در اختیار دیگر قرار ندهید و آن را به سایر نقاط بدن خود نزنید.
• اگر مبتلا به بیماری های نقص سیستم ایمنی یا دیابت هستید، برای درمان بیماری با پزشک مشورت کنید.
• زائده هایی که بر روی نقاط حساس بدن مانند صورت یا ناحیه تناسلی ایجاد می شود، نباید توسط درمان های خانگی درمان شوند و نیاز به مشورت با پزشک دارند.

درمان با روش کرایوتراپی

درمان با استفاده از کرایوتراپی یا همان انجماد، شامل اسپری سرد و مخلوطی از دی متیل اتر و پروپان یا نیتروژن مایع است، این روش درمانی به سرعت این عارضه را درمان می کند. به یاد داشته باشید بعد از اسپری کردن این مواد سطح زائده دچار زخم و یا تاول می شود اما پس از طی مدتی به طور کامل از بین می رود.

درمان با سالیسیلیک اسید

این روش شامل مصرف داروهایی حاوی سالیسیلیک اسید است که به رفع این زائده ها کمک می کند. البته برای تکمیل فرآیند درمان لازم است چندین هفته تا چندین روز به طور مداوم از این محصولات استفاده نمایید. بهتر است قبل از مصرف این دارو قسمت عفونت را برای مدت 15 دقیقه در آب خیس کنید.

درمان با چسب برزنتی

استفاده از چسب های برزنتی بر روی قسمت درگیر شده یکی از روش های رایج در درمان این بیماری است که به رفع این عارضه کمک می کند. این روش شامل پوشاندن زائده با استفاده از نوار چسب مخصوص برای چندین روز و سپس کندن آن است. انجام این روش در طی چندین مرحله به درمان این بیماری کمک می کند.

عمل جراحی

جراحی فقط در صورتی انجام می گیرد که این عارضه به درمان های دیگر پاسخ ندهند. در این روش پزشک زائده ها را با استفاده از چاقو برش داده یا توسط برق میسوزاند. جراحی معمولاً روش موثری است اما درد بسیاری را به همراه داشته و ممکن است باعث ایجاد زخم شود.

آیا می توان از این عارضه پیشگیری کرد؟

راهکارهایی برای جلوگیری از زگیل و یا گسترش آن به سایر نواحی بدن وجود دارد، این روش ها عبارتند از :

• دست های خود را به طور منظم، به خصوص هنگامی که با فرد مبتلا به این بیماری در تماس بوده اید بشویید.
• زائده را دستکاری نکنید.
• بهتر است این عارضه ایجاد شده توسط باند پوشانده شوند.
• پس از شستشو دست ها و پاها را خشک نگه دارید.
• هنگامی که به استخر و یا حمام عمومی می روید، بدون استفاده از کفش و یا دمپایی تردد نکنید.

بیماری های مقاربتی در زنان (STDs) به عنوان عفونت های منتقله از راه جنسی شناخته می شوند. آنها از طریق رابطه واژن، مقعد یا تماس جنسی دهانی انتقال می یابند. رایج ترین علائم این بیماری ها شامل خارش واژن، بثورات پوستی، ترشحات غیر معمول و درد است. بسیاری از بیماری های مقاربتی زنان نشانه ای ندارند. STDs های درمان نشده، می توانند منجر به مشکلات باروری و افزایش خطر سرطان گردن رحم شوند، و یا سلامت شریک جنسی شما را با خطر مواجه نمایند.

با توجه به آمار مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، بیش از 50 درصد موارد جدید کلامیدیا و گنوره در زنان بین 15 تا 24 ساله رخ می دهد. هر ساله در سراسر جهان حدود 357 میلیون عفونت جدید سیفلیس، کلامیدیا، گنوره و تریکوموناس وجود دارد.

از آنجا که اغلب زنان مبتلا به STDs علائمی ندارند، تا مدت ها از بیماری خود اطلاع ندارند. برآورد ها نشان داده حدود 90 درصد مبتلا به این بیماری ها از وجود آن آگاه نیستند.

بیماری های مقاربتی رایج در زنان

بعضی از شایعترین بیماری های مقاربتی در زنان در زنان عبارتند از:

• زگیل تناسلی (ویروس اچ پی وی (HPV))
• سوزاک
• کلامیدیا
• تب خال ناحیه تناسلی

HPV شایع ترین نوع بیماری های مقاربتی در زنان است که عامل اصلی سرطان دهانه رحم به شمار می رود. واکسن این بیماری می تواند از ابتلا به برخی سویه های خاص آن جلوگیری نماید. گونوره و کلامیدیا عفونت های باکتریایی شایع هستند. در واقع، کلامیدیا، شایع ترین نوع بیماری های مقاربتی در زنان در ایالات متحده است. تبخال تناسلی نیز بیماری رایجی است.

*جهت اطلاعات بیشتر از ویروس اچ پی وی و روش های درمان آن پیشنهاد میشود مطلب مرتبط با اچ پی وی را بخوانید*

نشانه های شایع بیماری های مقاربتی در زنان

لازم است زنان از علائم احتمالی STD آگاه باشند، تا در صورت ابتلا به آن بتوانند به سرعت بیماری را تشخیص دهند. بعضی از نشانه های شایع ابتلا به این بیماری به این شرح است :

• تغییرات در ادرار: STD را می توان با درد و یا احساس سوزش در هنگام ادرار، نیاز مکرر به تخلیه و یا وجود خون در ادرار شناسایی نمود.
• ترشحات غیر طبیعی واژن : میزان ترشحات واژن به طور مداوم و بر طبق یک چرخه منظم تغییر می کند. تخلیه زیاد و سفید ممکن است نشانه ای از عفونت قارچی باشد و وقتی تخلیه زرد یا سبز است، از علائم گونوره یا تریکوموناس می باشد.
• خارش در ناحیه واژن : خارش یک علامت غیر اختصاصی برای بیماری های STD است زیرا می تواند ناشی از علل مختلفی ایجاد شود. به طور مثال خارش می تواند ناشی از علل زیر ایجاد شود :

واکنش آلرژیک به کاندوم لاتکس

عفونت قارچی

شپش موقت یا چرک

زگیل ناحیه تناسلی

بسیاری از STD های باکتری و ویروسی در مراحل اولیه نشانه هایی به این شرح را ایجاد می کنند :

• درد در هنگام رابطه جنسی: این علامت اغلب نادیده گرفته می شود، اما درد شکمی یا لگن هنگام رابطه جنسی می تواند نشانه ای از بیماری التهابی لگن (PID) باشد. PID اغلب در مرحله پیشرفته عفونت با کلامیدیا یا گنوره ایجاد می شود..
• خونریزی غیرطبیعی : خونریزی غیر طبیعی یکی دیگر از علائم احتمالی PID یا سایر مشکلات تولید مثل در STD است.
• جوش یا زخم : زخم یا جوش های کوچک در اطراف دهان و یا واژن می تواند نشانه ای از تبخال، HPV یا سیفلیس باشد.

جلوگیری از بیماری های مقاربتی در زنان

هر زنی باید اقدامات پیشگیرانه خاصی را برای جلوگیری از انتقال یا ابتلا به STD ها انجام دهد. برخی از این اقدامات عبارتند از :

• انجام تست ها در فاصله زمانی معین : به طور معمول، زنان باید هر سه تا پنج سال یکبار تست پاپ اسمیر را انجام دهند. تا تغییرات سلولی در آنها مورد بررسی قرار گیرد. انجام آزمایش های مربوط به بیماری های مقاربتی در زنان برای کسانی که از نظر جنسی فعال هستند، امری ضروری است.
• استفاده از محافظ ها : کاندوم میتواند از شما و شریک جنسی تان در برابر بیماری های آمیزشی محافظت نماید. استفاده از کاندوم برای انواع رابطه های دهانی، واژن و مقعد توصیه می شود. به یاد داشته باشید استفاده از روشهای پیشگیری از بارداری نظیر اسپرم کشها، قرص های جلوگیری از بارداری و سایر روشهای پیشگیری تنها از فرد در برابر بارداری محافظت کرده و تاثیری در انتقال STD ها ندارد.

بیماری های مقاربتی در زنان و بارداری

زنان باردار نیز می توانند دچار بیماری های آمیزشی (STD) شوند. از آنجا که بیشتر این عفونت ها نشانه ای را ایجاد نمی کنند، زنان در اغلب موارد از وجود آن آگاه نمی شوند.

این عفونت ها می تواند برای شما و نوزادتان تهدید کننده زندگی باشد. زیرا بیماری های مقاربتی در زنان در دوران بارداری یا زایمان به نوزاد منتقل می شوند، بنابراین درمان اولیه ضروری است. تمام STD های باکتریایی را می توان با مصرف آنتی بیوتیک در دوران بارداری درمان نمود. عفونت ویروسی نیز با داروهای ضد ویروسی درمان می شوند تا از انتقال عفونت به کودک جلوگیری شود.

بیماری های مقاربتی در زنان و تجاوز

برخی از زنان بیماری های آمیزشی را بعد از تجربه تجاوز دریافت می کنند. معمولاً این زنان زمانی که برای بررسی های دقیق عامل تجاوز و دریافت DNA وی به پزشک مراجعه می کنند، تحت آزمایش هایی برای بررسی های عفونت بالقوه STD قرار می گیرند. بسته به عوامل فردی و تاریخچه پزشکی، درمان پیشگیرانه بعد از تجاوز به این شرح است:

برای آگاهی از راهکارهای موجود به لینک زیر مراجعه کنید.

https://hpvdarman.com/