پزشکی و سلامت

علائم زخم مقعدی در رکتوم معمولاً به تدریج ایجاد می شود. آنها اغلب همراه با علائم دیگری مانند یبوست ظاهر می شوند.

برخی از افراد مبتلا به زخم مقعد احساس می کنند که همیشه نیاز به اجابت مزاج دارند، حتی پس از رفتن به دستشویی باز هم حس می کنند که اجابت مزاج به طور کامل اتفاق نیفتاده است. سایر علائم زخم مقعدی عبارتند از:

• درد در ناحیه مقعد به خصوص هنگام اجابت مزاج.
• مدفوع خونی
• خونریزی مقعدی که معمولاً قرمز روشن است.
• ایجاد مخاط در مدفوع.

علت زخم شدن مقعد چیست؟

زخم های رکتوم از استرس یا ضربه (آسیب) به راست روده ایجاد می شوند. تروما می تواند ناشی از:

• یبوست شدید یا مزمن (طولانی مدت).
• زور زدن یا فشار دادن بیش از حد در حین اجابت مزاج (اغلب به دلیل یبوست).
• التهاب (تورم و تحریک) در رکتوم به دلیل IBD، سندرم زخم رکتوم منفرد، یا پروکتیت (بیماری که باعث التهاب در روده می شود).
• استفاده از انگشتان دست برای خارج کردن مدفوع گیر کرده در رکتوم.
• پرولاپس یا افتادگی رکتوم، وضعیتی که باعث بیرون آمدن رکتوم از دهانه مقعد می شود.
• رابطه جنسی مقعدی یا قرار دادن اجسام خارجی (تنقیه) در مقعد و رکتوم.
• بیماری ها و عفونت های مقاربتی (STDs و STIs)، مانند تبخال تناسلی و سیفلیس.

منبع: https://www.poolnews.ir/fa/news/375213/%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%B9-%D8%B2%D8%AE%D9%85-%DB%8C%D8%A7-%D8%B4%D9%82%D8%A7%D9%82-%D9%85%D9%82%D8%B9%D8%AF%DB%8C-%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA-%D8%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86-%D9%88-%D8%B9%D9%84%D8%AA

از بين بردن سينوس مويي كمر با ليزر يكي ديگر از روش هاي درماني بسته و نسبتا تهاجمي به حساب مي آيد. اما با اين تفاوت كه درمان با ليزر جديد تر، سريع تر، راحت تر و سرپايي است. به علاوه پوست به اندازه عمل جراحي برش نمي خورد و در نتيجه بيمار درد زيادي را تحمل نمي كند. از اين رو باعث شده كه احتمال عمل كيست مويي با ليزر كاملا بدون بازگشت باشد.

امروزه جراح عمومي و متخصص پوست اين عمل را به راحتي براي بيمار انجام مي دهند.

چگونه براي عمل كيست مويي آماده شويم؟

مهم است كه قبل از عمل خود از شخصي بخواهيد كه همراه شما باشد، زيرا پس از دريافت داروهاي مسكن و بيهوشي عمومي خودتان نمي توانيد رانندگي كنيد. معمولا بعد از عمل بيمارستان يا مركز جراحي را در همان روز عمل خود ترك خواهيد كرد.

پيروي از دستورالعمل هاي قبل از جراحي پزشك براي به حداقل رساندن خطر عوارض بسيار مهم است. پزشك ممكن است به شما بگويد كه مصرف برخي داروها يا مكمل هاي گياهي و همچنين سيگار كشيدن را متوقف كنيد.

آنها همچنين ممكن است دستورالعمل هاي خاصي را در مورد اينكه چقدر زود قبل از عمل مي توانيد حمام كنيد و غذا بخوريد به شما بدهند. به طور معمول، پزشكان به شما دستور مي دهند كه 8 ساعت قبل از هر عملي كه نياز به بيهوشي عمومي دارد، ديگر غذا نخوريد.

يك كارت شناسايي عكس دار يا همان كارت ملي خود را در مركز جراحي يا بيمارستان همراه داشته باشيد و همچنين هر گونه مدارك بيمه و ساير اسنادي كه ممكن است نياز داشته باشيد را فراموش نكنيد.

دوران نقاهت بعد از عمل

همان طور كه گفتيم؛ پس از جراحي، پزشك ممكن است زخم را باز بگذارد يا با بخيه ببندد.

مدت زمان بهبودي شما بستگي به روش جراحي داشته و اينكه آيا بخيه زده ايد يا خير. به طور كلي، احتمالاً بين 1 تا 3 ماه طول مي كشد تا به طور كامل زخم بهبود يابد.

اكثر افراد مي توانند در عرض يك ماه پس از جراحي فعاليت هاي عادي خود را از سر بگيرند. احتمالاً حدود 6 هفته پس از عمل، يك قرار ملاقات بعدي با پزشك خود خواهيد داشت. قرار ملاقات هاي بعدي به اين بستگي دارد كه آيا پانسمان هاي زخم نياز به تعويض دارند يا اينكه بخيه ها بايد برداشته شوند.

ممكن است در طول روند بهبودي كمي درد يا حساسيت داشته باشيد كه طبيعي است. اين عارضه را مي توان توسط موارد زير كنترل كرد:

• مصرف داروهاي مسكن تجويز شده توسط پزشك
• اجتناب از فعاليت هاي سنگين
• نشستن روي يك بالشتك دوناتي
• براي مدت طولاني روي سطوح سخت ننشينيد

Your doctor will provide you with instructions on how to keep your wound clean. Follow these directions carefully to avoid an infection or recurrence.

پزشك دستورالعمل هايي را در مورد نحوه تميز نگه داشتن زخم به شما ارائه مي دهد. براي جلوگيري از عفونت يا عود كيست مويي، اين دستورالعمل ها را به دقت دنبال كنيد.

https://www.healthline.com/health/pilonidal-cyst-surgery#recovery

اگر پزشك شما آنتي بيوتيك تجويز ميكند، حتما دوره مصرف را كامل كنيد، حتي اگر قبل از اتمام آنها احساس بهتري پيدا كنيد.

اگر تجربه كرديد با پزشك خود تماس بگيريد:

• تب
• ترشح چرك از برش شما
• افزايش درد، تورم، گرما يا قرمزي در نزديكي محل برش
• درمان كيست مويي با ليزر چگونه است؟

ممکن است در برخی از سایت ها جواب این سوال را مثبت بدانند ولی در حقیقت اینطور نیست. عارضه کیست مویی در اکثر موارد به دلیل سبک اشتباه زندگی یک فرد ایجاد می شود و همان گونه که قبلا هم اشاره کردیم؛ افراد پرمو بیشتر درگیر سینوس پیلونیدال می شوند.

همچنین معمولاً در افراد جوان بین 15 تا 24 سال رخ می دهد. این بیماری در مردان و افرادی که دارای اضافه وزن هستند، لباس های تنگ میپوشند، موهای زیادی در نزدیکی باسن دارند، یا اغلب حمام یا دوش نمی گیرند، شایع تر است.

روش های درمان

اگر کیست دوباره عفونی شود یا پس از تخلیه چرک آن بهبود نیابد، ممکن است برای برداشتن آن نیاز به راه های درمانی پیشرفته تری داشته باشید. بسته به نوع جراحی مورد نیاز، ممکن است 4 تا 10 هفته طول بکشد تا بهبود یابد. اگر جای زخم متورم، قرمز و به طور غیر طبیعی داغ شد مجددا به پزشک مراجعه کنید.

درمان با لیزر

می توان گفت درمان کیست مویی با لیزر بهترین روش برای از بین بردن این عارضه است که امروزه توسط متخصصان جراحی در کلینیک های پزشکی برای درمان قطعی بیماران استفاده می شود. از آنجا که روش های دارویی، گیاهی و خانگی تاثیری روی خارج کردن موهای برگشته به داخل پوست ندارند، تمام بیماران در آخر مجبور به انتخاب بین یکی از این دو روش لیزر یا جراحی هستند. بنابراین ما تمام نکات مرتبط با این دو روش را در اختیارتان میگذاریم تا بتوانید بهترین تصمیم را بگیرید.

عمل با لیزر در حقیقت به معنای استفاده از اشعه لیزر به جای تیغ جراحی برای برش و خارج کردن بافت عفونی از داخل پوست است. جراح طی درمان با لیزر فقط کیست مو ها را خارج می کند و بر خلاف جراحی سنتی قسمت بزرگی از پوست و گوشت فرد بریده نمی شود. اشعه لیزر تا عمق بافت عفونی نفوذ کرده و هرگونه عفونت را سوزانده و از بین می برد در نتیجه احتمال بازگشت بیماری کاملا نزدیک به صفر است.

درمان با لیزر با دقت بسیار بالایی انجام شده و آسیب کمتری به پوست وارد می کند. به دلیل برش های بسیار کوچک لیزر، دوره نقاهت سریع تر است و افرادی که کیست خود را با لیزر درمان می کنند، معمولا پس از 2 الی 3 روز استراحت به محل کار و فعالیت های روزمره خود باز می گردند.

از طرفی لازم به ذکر است از آنجایی که درمان کیست مویی با لیزر طی یک ساعت در کلینیک پزشک به صورت سرپایی انجام می شود، فرد نیازی به بستری در بیمارستان و بیهوشی ندارد.

عمل سرپایی کیست مویی با لیزر – Hpvdarman.com

عمل جراحی

عمل جراحی کیست مویی به دو روش باز و بسته انجام می شود که طی هر دو روش پزشک توسط تیغ جراحی توده چرکی را بریده و خارج می کند. تفاوتی که عمل جراحی باز و بسته با یکدیگر دارند این است که در عمل باز زخم باز گذاشته می شود تا خودش خوب شود ولی عمل جراحی بسته زخم بخیه می خورد تا ترمیم پیدا کند. احتمال عود در روش باز بیشتر از روش بسته است.

روش های دارویی و خانگی

بیشتر روش های خانگی برای جلوگیری از درگیر شدن بیش از حد ناحیه نشیمنگاه با این بیماری پیشنهاد می شوند و ممکن است در درمان بیماری نقش زیادی نداشته باشند. ولی شما با انجام این کارها می توانید به بهبود عفونت و جلوگیری از تکرار مجدد آن کمک کنید:

♦ تمیز و خشک نگه داشتن ناحیه

♦ استفاده از صابون آنتی باکتریال و اطمینان از پاک شدن تمام صابون پس از تمیز کردن

♦ مصرف داروهای مسکن

♦ اجتناب از نشستن طولانی مدت

♦ اگر چاقی مفرط دارید، آن را برطرف کنید

♦ بلند نکردن اجسام سنگین

♦ استفاده از بالشتک های دوناتی شکل زمان نشستن برای جلوگیری از وارد شدن فشار به کمر

https://baztab.ir/%D9%87%D8%B2%DB%8C%D9%86%D9%87-%D8%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86-%DA%A9%DB%8C%D8%B3%D8%AA-%D9%85%D9%88%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%D9%84%DB%8C%D8%B2%D8%B1-%D9%88-%D8%B9%D9%85%D9%84-%D8%AC%D8%B1%D8%A7%D8%AD/

به گزارش از روزنامه جوان علائم ممکن است در هر فرد کمی متفاوت باشد. آنها می توانند شامل موارد زیر باشند:

درد یا ناراحتی شدید در نزدیکی نشیمنگاه.

درد ثابت و تشدید با اجابت مزاج

خستگی

تب

عرق شبانه

یبوست

حرکات روده دردناک

تورم یا قرمزی در نزدیکی مقعد

توده یا بافت دردناک و سفت شده نزدیک مقعد

درد در قسمت پایین شکم

نشت مایع یا چرک از مقعد یا باسن

علائم آبسه آنورکتال ممکن است شبیه سایر بیماری های جسمی باشد. برای تشخیص دقیق به یک پزشک خوب مراجعه کنید.

آبسه آنورکتال چگونه تشخیص داده می شود؟

زمانی که به دکتر مراجعه می کنید، او در مورد علائم و سابقه پزشکی شما سوالاتی می پرسد. همچنین ممکن است لازم باشد یک معاینه فیزیکی ساده انجام دهد که شامل معاینه ناحیه نشیمنگاه است. ولی در موارد حیاتی پزشک ممکن است یکی از آزمایشات پیشرفته زیر را تجویز کند:

معاینه رکتال دیجیتال. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی یا پزشک ممکن است به آرامی یک انگشت دستکش دار و روغن کاری شده را وارد مقعد شما کند. همچنین ممکن است از ابزاری به نام اسپکولوم استفاده شود. این وسیله داخل رکتوم وارد شده و به آرامی منبسط می شود. این به ارائه‌ دهنده شما امکان می‌ دهد قسمت بیشتری از این ناحیه را ببیند.

پروکتوسیگموئیدوسکوپی (سیگموئیدوسکوپی). یک لوله انعطاف پذیر با یک نور و یک دوربین کوچک در مقعد قرار می گیرد. این به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما اجازه می دهد تا به ناحیه داخل رکتوم دید کاملی داشته باشد.

عکس برداری: همچنین ممکن است MRI، سی تی اسکن یا سونوگرافی انجام دهید. یکی از این آزمایشات ممکن است برای یافتن محل دقیق آبسه انجام شود.

روش های درمان

روش انتخابی برای درمان آبسه مقعدی به علائم، سن و سلامت عمومی شما بستگی دارد. همچنین به شدت و درجه بندی خود آبسه بستگی دارد. در برخی موارد، ممکن است نیاز به معاینه کامل آنورکتال تحت بیهوشی داشته باشید. این کار برای این است که به پزشک این امکان را داشته باشد تا بهترین درمان را انتخاب کند.

لازم به ذکر است که این بیماری در صورت عدم درمان خطرناک می باشد. همچنین روش های درمان ممکن است شامل موارد زیر باشند:

درمان با لیزر: یکی از روشهای نوین برای تخلیه آبسه لیزر درمانی می باشد که چرک داخل آن را به طور کامل از بین می برد.

تخلیه آبسه ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی برشی در پوست نزدیک مقعد ایجاد می کند تا چرک بتواند تخلیه شود. این فشار را کاهش می دهد و به بافت ها اجازه می دهد بهبود پیدا کنند. این را می توان در مطب ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی انجام داد. اگر آبسه بزرگ یا عمیق دارید، ممکن است لازم باشد در بیمارستان بستری شوید و احتمالا تحت بیهوشی عمومی جراحی کنید. اگر سیستم ایمنی بدن شما ضعیف است و به راحتی به عفونت مبتلا می شوید نیز، ممکن است لازم باشد در بیمارستان بستری شوید.

دارو های بی حسی موضعی. این روش می تواند به کاهش درد کمک کند.

داروی آنتی بیوتیک. در برخی موارد، پزشک شما ممکن است آنتی بیوتیک تجویز کند. این دارو عفونت را درمان می کند. اما آنتی بیوتیک ها به تنهایی اغلب مفید نیستند. به همین دلیل است که زهکشی بسیار مهم است.

با ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی خود در مورد خطرات، مزایا و عوارض جانبی احتمالی همه درمان ها صحبت کنید.

عوارض احتمالی آبسه مقعدی چیست؟

بسیاری از افراد مبتلا به آبسه مقعدی دچار فیستول می شوند. این یک تونل کوچک است که بین قسمت داخلی مقعد و پوست کنار آن باز می شود. چرک آبسه از این تونل بیرون می زند. فیستول اغلب باید با لیزر یا جراحی رفع شود.

سایر عوارض احتمالی عبارتند از:

درد

عفونت

آبسه عود می کند

تبدیل آبسه مقعدی به فیستول

در برخی از موارد ممکن است آبسه مقعدی به بیماری فیستول تبدیل شود و یا اینکه بدون هیچ نشانه ی قبلی از آبسه فرد به این بیماری مبتلا گردد. فیستول مقعدی را می توانیم اتصال غیر طبیعی میان دو بافت یعنی پوست اطراف مقعد و مقعد (آنوس یا رکتوم) معرفی کنیم.

انواع فیستول به این شرح است:

در صورتی که فیستول از عضله اسفنکتر خارجی بگذرد، از نوع HIGH است.

در صورتی که فیستول مسیر کوتاهی داشته و اسفنکتر خارجی را در برنگیرد از نوع LOW می باشد.

پس از تخلیه آبسه حدود دو هفته زمان نیاز است تا علائم بیماری به طور کامل محو شوند اما در صورتی که دهانه ایجاد شده برای تخلیه ( چه به صورت خود به خودی و چه از طریق جراحی برای تخلیه ) بسته نشود، فیستول مقعدی ایجاد می گردد. این مجرای باعث می شود محتویات روده بزرگ به سطح پوست راه پیدا کرده و موجب عفونت و بروز مجدد آبسه مقعدی شود. بهترین راهکار درمان فیستول مقعدی، لیزر درمانی است.

زگیل ها خیلی مسری در نظر گرفته نمی شوند، اما می توانند با تماس نزدیک پوست به پوست منتقل شوند. در برخی از موارد عفونت همچنین می تواند به طور غیرمستقیم از اشیاء یا سطوح آلوده مانند ناحیه اطراف استخر منتقل شود.

اگر پوست شما خیس یا آسیب دیده باشد، احتمال ابتلای شما به ویروس زگیل بیشتر است. بعد از اینکه شما مبتلا شدید، ممکن است هفته ها یا حتی ماه ها طول بکشد تا زائده ها ظاهر شوند.

علت ایجاد آنها چیست؟

اگر بخواهیم از علت اصلی آن صحبت کنیم، عامل ایجاد این زائده های ویروسی است که به ویروس پاپیلومای انسانی یا ویروس اچ پی وی (HPV) معروف است. بیش از ۶۰ نوع ویروس HPV وجود دارد. تاکنون هیچ درمان قطعی برای ویروس HPV کشف نشده است. اکثر افراد طی ۲ الی ۳ سال پس از آلودگی به این ویروس به طور طبیعی بدنشان با آن مقابله می کند. با این حال ، چند گروه از ویروس اچ پی وی وجود دارند که به طور خطرناک قابل انتقال هستند.

حتی زگیل در کودکان هم یکی از عارضه های شایع است. طبق آمار بیشترین رشد زائده زگیل در کودکان ۶۰% روی دست آن ها و درصد مابقی روی دیگر اعضا بدنشان می باشد. همچنین از هر ۳ کودک و نوجوان، ۱ نفر مبتلا به زگیل می شود. اما تنها ۳ تا ۵ درصد بزرگسالان زگیل دارند.

این قسمت برگرفته از مقاله زگیل پا کلینیک اچ پی وی می باشد.

چه زمانی باید برای مشاوره به پزشک مراجعه کرد؟

زگیل های دست و پا معمولا جدی نیستند و می توانند توسط دکتر پوست یا متخصص جراح عمومی درمان شوند. پزشک ممکن است برای از بین بردن زائده ها دارو تجویز کرده یا آنها را با تیغ جراحی یا اشعه لیزر بردارد.

بیشتر انواع زگیل ها به راحتی قابل شناسایی هستند زیرا ظاهری متمایز از بافت طبیعی پوست دارند. اگر روی پوست خود زائده ای دارید که قادر به شناسایی آن نیستید یا نگرانش هستید، باید به متخصص پوست یا جراح عمومی مراجعه کنید.

زیرا پزشک شما به سادگی با نگاه کردن به آن می‌تواند تشخیص دهد که زائده ها است یا خیر. همچنین محل قرارگیری آن بر روی بدن شما و نحوه تأثیر آن بر پوست اطراف نیز در نظر گرفته می شود.

برای خواندن بیشتر کلیک کنید.

علائم رایج زگیل دست و پا چیست؟

بیشتر زگیل ها حتی اگر دردناک باشند هم بی خطر هستند. آنها اغلب با میخچه یا پینه اشتباه گرفته می شوند. بنابراین لازم است تمامی علائم آنها را بشناسید تا با هم به اشتباه نگیرید.

زگیل های کف پا به شکل سخت و صاف هستند. زگیل ها که روی پا یا بین انگشتان ظاهر می شوند، اغلب ظاهری برجسته و کاملا گوشتی دارند. زگیل دست و کف پا اغلب به رنگ خاکستری یا قهوه ای است (اما در مواردی رنگ آن ممکن است متفاوت باشد). دور آنها اغلب با چند نقطه سیاه پوشیده می شود. لازم است بدانید که زگیل ها در برابر درمان بسیار مقاوم بوده و تمایل به عود مجدد دارند.

هنگامی که زگیل کف پا در نواحی تحمل کننده وزن بدن (مانند پاشنه پا یا بین انگشتان دست) ایجاد می شود ، می تواند منبع ایجاد درد شدید و ناراحتی فرد باشد. البته درد هنگامی احساس می شود که فشار مستقیماً بر روی زگیل وارد شود.

عارضه اسهال اجابت مزاج شل، آبکی و در بیشتر موارد مکرر است که تقریبا یک مشکل رایج به حساب می آید.

ممکن است خود بیماری به تنهایی پیش بیاید یا با علائم دیگری مانند تهوع، استفراغ، درد شکم یا کاهش وزن همراه باشد.

خوشبختانه، اسهال معمولا کوتاه مدت است و بیش از چند روز طول نمی کشد. اما زمانی که اسهال بیش از چند روز تا یک هفته طول بکشد، معمولاً نشان دهنده این موضوع است که مشکل دیگری وجود دارد.

مانند سندرم روده تحریک‌ پذیر (IBS) یا یک اختلال جدی‌ تر، از جمله عفونت مداوم، بیماری سلیاک یا بیماری التهابی روده (IBD).

علائم اسهال

علائم و نشانه های مرتبط با اسهال (مدفوع شل و آبکی) ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• گرفتگی یا درد شکم

• نفخ

• حالت تهوع

• استفراغ

• تب

• خون در مدفوع

• مخاط در مدفوع

• نیاز فوری به اجابت مزاج

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر یک فرد بالغ هستید، در موارد زیر به پزشک مراجعه کنید:

• اسهال شما بیش از دو روز بدون بهبودی ادامه دارد

• دچار کم آبی بدن شدید

• درد شدید شکم یا مقعدی دارید

• مدفوع خونی یا سیاه دارید

• تب بالای 102 فارنهایت (39 درجه سانتیگراد) دارید

در کودکان، به ویژه کودکان خردسال، اسهال می تواند به سرعت منجر به کم آبی بدن شود. اگر اسهال کودک در عرض 24 ساعت بهبود نیافت، ممکن است نشانه های زیر هم به وجود بیایند:

• کم آب می شود

• تب بالای 102 فارنهایت (39 درجه سانتیگراد) دارد

• مدفوع خونی یا سیاه دارد

علت ابتلا به اسهال

معمولاً اسهال به دلیل ویروسی است که وارد روده شما می شود. برخی افراد آن را «آنفولانزای روده» یا «آنفولانزای معده» می نامند.

علل دیگر عبارتند از:

• استفاده بیش از حد از مشروبات الکلی

• آلرژی به برخی غذاها

• دیابت

• بیماری های روده (مانند بیماری کرون یا کولیت اولسراتیو)

• خوردن غذاهایی که عملکرد دستگاه گوارش را مختل می کند

• عفونت توسط باکتری (عامل اکثر انواع مسمومیت های غذایی) یا سایر موجودات زنده

• سوء مصرف ملین

• برخی از داروها

• پرکاری تیروئید (پرکاری تیروئید)

• پرتو درمانی

• دویدن (بعضی از افراد به دلایل نامعلوم دچار «اسهال دونده» می شوند.)

• برخی سرطان ها

• جراحی قسمتی از سیستم گوارش شما

• مشکل در جذب برخی مواد مغذی که به آن «سوء جذب» نیز می گویند.

اسهال همچنین ممکن است به دنبال یبوست، به خصوص برای افرادی که سندرم روده تحریک پذیر دارند، ایجاد شود.

انواع اسهال؛ تفاوت مزمن و حاد

در واقع چندین روش مختلف برای طبقه بندی این بیماری وجود دارد. انواع آن عبارتند از:

• اسهال حاد: شایع ترین اسهال حاد؛ نوع آبکی و شل است که یک تا دو روز طول می کشد. این نوع نیازی به درمان ندارد و معمولا پس از چند روز از بین می رود.

منبع: https://www.tejaratefarda.com/fa/tiny/news-40669

• درجه اول: در درجه اول بواسیر، نشانه ای جز سوزش قبل از اجابت مزاج و خون بر روی مدفوع دیده می شود که به آن بواسیر داخلی می گویند. در این سطح از بیماری فرد هیچگونه بیرون زدگی احساس نخواهد کرد.
• درجه دوم: درجه دوم بواسیر که هنگام اجابت مزاج به بیرون می آید و خود به خود به داخل باز می گردد.
• درجه سوم: بواسیر در این سطح از خود به طور کامل احساس می شود با این تفاوت که پس از اجابت مزاج خود به خود به داخل باز نمی گردد و برای فرستادن آن به داخل باید به صورت دستی آن را به درون هل داد.
• درجه چهارم: هموروئید در این سطح از بیماری به پیشرفته ترین حالت ممکن خود رسیده و علاوه بر علائم ظاهری، به هیچ وجه با دست به درون مقعد باز نمی گردد. رگ های متورم که مانند گوشت از مقعد بیرون زده اند، با درد همراه بوده و مانع انجام فعالیت های روزانه فرد و از جمله نشستن وی می شوند.

علتهای به وجود آمدن بواسیر

به وجود آمدن بواسیر نیز مانند دیگر بیماری ها از دلایل متعددی نشأت می گیرد. اما موارد زیر از شایع ترین دلایلی هستند که این بیماری را پدید می آورند.

1.زور زدن

اگر برای اجابت مزاج زور و فشار زیادی را متحمل می شوید باید بدانید این کار باعث آسیب دیدن راست روده و به وجود آمدن بواسیر داخلی می شود. شایان به ذکر است خونریزی و سوزش از عوارض آن است.

2.یبوست

خشک، سفت و بزرگ بودن مدفوع که یبوست نامیده می شود، موجب وارد کردن آسیب به روده و مقعد شده و درد و خونریزی را به همراه می آورد. یبوست پیش زمینه بیماری های نشیمنگاهی دیگری چون شقاق نیز می باشد.

3.اسهال

اسهال به حالتی گفته می شود که مدفوع بیش از اندازه رقیق بوده و حالت شل و آبکی دارد. که خود از پدید آورنده های بواسیر است.

4.حرکات کم شکمی

سخت کار کردن شکم و عدم حرکت غذا در روده موجب خشک شدن مدفوع شده و یبوست را پدید می آورد. حرکات کم شکمی که یبوست مزمن را به همراه دارد موجب بروز بواسیر نیز می شود.

5.عدم نوشیدن آب کافی برای بدن

مصرف آب که از اصلی ترین ترکیبات مدفوع است، موجب نرم شدن آن شده و در نتیجه دفع آن را آسان می کند. و عدم نوشیدن آن ما را با چالش های گوناگون رو به رو می کند.

6.چاقی

چاقی مفرط که حرکات سخت شکمی را به همراه دارد، از دلایل بارز به وجود آمدن بواسیر در دسته افراد چاق است.

7.مصرف برخی دارو ها

داروهایی چون داروهای تیروئید، هورمونی، قلبی و عروقی که یبوست و در نتیجه بواسیر را به همراه دارد؛ می تواند از دلایل این بیماری باشد.

8.رژیم غذایی بدون فیبر

اگر رژیم غذایی که انتخاب می کنید حاوی فیبر کافی نباشد گوارش شما دچار اختلال شده و حرکات روده ای شما را دشوار می سازد.

9.بارداری

در بارداری، بسیار از هورمون ها تغییر کرده، وزن اضافه شده و علاوه بر آن دهانه مقعد نیز تحریک می شود که این امر موجب به وجود آمدن بواسیر می شود.

10.نشستن های طولانی مدت

نشستن های طولانی مدت به واسطه شغل یا جایگاه آنها موجب متورم شدن رنگ های ناحیه مقعد شده و می تواند از دلایل بروز بواسیر باشد.

مقاله کامل: https://takostad.ir/%D8%B9%D9%84%D9%84-%D9%88-%D8%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D9%88%D8%A7%D8%B3%DB%8C%D8%B1.tech34701

برداشتن توده هموروئید با استفاده از تیغ جراحی را هموروئیدکتومی می گویند. طی عمل پزشک برش های کوچکی در اطراف مقعد ایجاد می کند تا از فشار و اسپاسم وارد شده به مقعد بکاهد.

برای هموروئیدکتومی ممکن است از دو روش بی حسی موضعی و بیهوشی استفاده شود. از آنجا که تحت بی حسی موضعی زمان هموروئیدکتومی بیماران معمولا دچار درد یا سوزش شدید می شوند، پزشک بیهوشی را پیشنهاد میکند که ترجیح بیماران نیز همین است.

اگر هموروئیدکتومی تحت بی حسی موضعی انجام شود، یک عمل سرپایی به حساب می آید و معمولاً می توانید همان روز به خانه بروید.

از آنجایی که اطراف برش ها بسیار حساس و دردناک می شوند معمولا پزشک آنها را بخیه می زند که فرد تا زمان بهبودی کامل باید از آنها مراقبت کند و از یبوست نیز جلوگیری کند.

انواع روش های جراحی بواسیر

روش های جراحی‌ بواسیر را می‌توان به روش‌های ساده‌تر، سرپایی و کم‌ تهاجمی‌ تر تقسیم کرد که می‌توانید نسبت به روشهای پیچیده همراه با بستری، بدون بیهوشی انجام دهید.

بسته به شدت علائم و اینکه آیا شما عوارضی دارید، پزشک تعیین می کند که شما به کدام روش جراحی نیاز دارید و بهترین روش برای هموروئید شما چیست.

یادآوری! شدت هموروئید بر اساس درجات زیر طبقه بندی می شود:

• درجه 1: بدون افتادگی یا پرولاپس.
• درجه 2: پرولاپسی که خود به خود از بین می رود.
• درجه 3: پرولاپسی که می توانید با انگشت آن را به عقب برگردانید.
• درجه 4: بواسیر افتاده ای که نمی توانید به آن دست بزنید و باعث درد شما می شود.

همانطور که گفته شد، راه های مختلفی برای جراحی هموروئید وجود دارند که پزشک متناسب با شرایط بیمار یک مورد را انتخاب می کند. این روش ها شامل موارد زیر هستند:

هموروئیدکتومی بسته

هموروئیدکتومی بسته یکی از روشهای جراحی است که بیشتر برای درمان بواسیر داخلی از آن استفاده می شود.

این روش شامل برداشتن بالشتک های هموروئیدی با استفاده از تیغ جراحی یا قیچی است که در برخی از موارد پس از عمل پزشک زخم ها را بخیه جذبی می زند و در موارد دیگر بخیه های کشیدنی. مراقبت های بعد از عمل شامل حمام سیتز ، استفاده از مسکن های ملایم و اجتناب از یبوست است.

هموروئیدکتومی بسته پس از لیزر؛ نسبت به روشهای دیگر بازخورد بهتری داشته و موفق تر است.

هموروئیدکتومی باز

در جراحی هموروئیدکتومی باز، بافت بواسیر به همان روش بسته بریده می شود ، اما با این تفاوت که در اینجا برش باز گذاشته می شود تا زخم به خودی ترمیم یابد. جراحان ممکن است هموروئیدکتومی باز را زمانی انتخاب کنند که احتمال عفونت پس از عمل وجود داشته باشد. زمانی که از هموروئیدکتومی باز نام میبریم، منظور ترکیبی از روش باز و بسته است.

عمل بواسیر با لیزر

لیزر درمانی در حقیقت یکی از روشهای عمل جراحی هموروئید می باشد که به دلیل سهولت عمل هم برای بیمار و هم برای پزشک با عنوان “درمان هموروئید بدون عمل جراحی” شناخته شده است. از این روش می توان برای برداشتن انواع توده ها استفاده کرد که آنها را توسط اشعه قوی سوزانده و از بین می برد.

خواندن مقاله کامل

این یک واقعیت ساده است که تمرینات مقاومتی سنگین و حتی تمرینات استقامتی، درصد ابتلا به بواسیر یا هموروئید را افزایش می دهد. اگر فردی هستید که حرفه وزنه برداری را دنبال می کند، در خطر ابتلا به هموروئید هستید و این خطر با افزایش سن بیشتر می شود.