پزشکی و سلامت

آیا می دانستید که دو بیماری شقاق و بواسیر شایع ترین عارضه های نشیمنگاهی هستند؟ که روزانه بسیاری از زنان، مردان و کودکان را درگیر می کنند. درست است که تشکیل توده هموروئید زمان بر است، ولی در عوض شقاق مقعدی در آنی از لحظه می تواند به دلیل وارد شدن ضربه یا مدفوع سفت ایجاد شود.

هر دوی این بیماری ها بسیار دردناک می باشند و باید به محض ابتلا سریعا برای درمان به یک متخصص سر بزنید. در این زمان ها متخصص گوارش یا جراح عمومی می توانند به شما کمک کنند. البته اگر شقاق و بواسیر دارید و قصد درمان هم دارید!

شقاق مقعدی چیست؟

بیماری شقاق که با نام فیشر مقعد هم شناخته می شود، یک شکاف باریک و سطحی داخل کانال مقعد یا خارج از آن بین پوست های حساس این ناحیه است که در حقیقت نوعی زخم به حساب می آید. که باعث می شود فرد سوزش شدید داشته و به سختی اجابت مزاج انجام بدهد.

این بیماری در هر سنی می تواند ایجاد شود و ربطی هم به جنسیت افراد ندارد.

علائم

به گزارش hpvdarman.com: مانند هر بیماری دیگری، شقاق مقعدی نیز با علائم و نشانه های خاصی همراه است. شایع ترین علائم شامل موارد زیر هستند:

• پارگی یا شکاف قابل مشاهده در پوست اطراف مقعد
• همراه با یک اسکین تگ یا گوشت اضافه در کنار زخم
• درد شدید در ناحیه مقعد در حین حرکات روده، دفع و خروج گاز معده
• رگه های خون روی مدفوع یا روی دستمال توالت پس از پاک کردن
• سوزش یا خارش در ناحیه مقعد
• خونریزی از زخم (در موارد مزمن)

علت ایجاد زخم شقاق چیست؟

اگر شما هم جزو کسانی هستید که به شقاق مبتلا شدید، حتما می دانید که رایج ترین دلیل ابتلا به شقاق یبوست و سفت شدن مدفوع می باشد. این مشکل برای اکثر مردم اتفاق می افتد و حتی ممکن است پس از دو الی سه بار اجابت مزاج سخت حس کنید که مقعدتان زخم شده است.

از علت های دیگر شقاق می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• حرکات روده نامنظم و سخت
• فشار آوردن در هنگام زایمان طبیعی
• بیماری التهابی روده (IBD)
• بیماری کرون
• کاهش جریان خون در ناحیه آنورکتال
• تنگی بیش از حد عضلات اسفنکتر مقعد
• تنبلی روده و در نتیجه سفت شدن مدفوع

https://lasttours.net/post/%D8%AA%D9%81%D8%A7%D9%88%D8%AA-%D8%A8%DB%8C%D9%85%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D8%B4%D9%82%D8%A7%D9%82-%D9%88-%D8%A8%D9%88%D8%A7%D8%B3%DB%8C%D8%B1-%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA.html

آیا می دانید بیماری فیستول مقعدی چقدر جدی است؟ این عارضه می تواند باعث ناراحتی زیادی شود و در صورت عدم درمان ممکن است عوارض جدی ایجاد کند. برخی از فیستول ها می توانند باعث عفونت باکتریایی شوند که ممکن است منجر به بیماری سپسیس شود. این عارضه (سپسیس) وضعیت خطرناکی که می تواند منجر به فشار خون پایین، آسیب اندام ها یا حتی مرگ شود.

در نتیجه اگر هر لحظه احساس کردید که به بیماری فیستول مبتلا شدید، باید سریعا برای درمان آن اقدام کنید.

فیستول مقعدی چیست؟

فیستول به عنوان اتصال غیر طبیعی در دو عضو بدن (مانند راست روده و واژن) یا به عنوان اتصال یک عضو به سطح پوست (مانند راست روده به باسن) تعریف می شود.

یکی از راه هایی که ممکن است فیستول مقعدی ایجاد شود، وجود آبسه است. که یک کانال چرک آلود در بدن می باشد. آبسه ممکن است دائماً با ترشحات بدن مانند مدفوع یا ادرار پر شود که از بهبودی آن جلوگیری می کند. در نهایت به پوست، حفره دیگر بدن یا اندامی نفوذ کرده و فیستول ایجاد می کند.

احتمال ایجاد فیستول در بیماری کرون بیشتر از کولیت اولسراتیو است. تا 50 درصد از افراد مبتلا به بیماری کرون طی 20 سال پس از تشخیص دچار فیستول می شوند. فیستول ها معمولاً با جراحی یا با مراقبت از زخم درمان می شوند.

برای درمان فیستول باید چکار کرد؟

درمان فیستول بسته به محل آنها و شدت علائم متفاوت است. برخی رژیم های غذایی می توانند شدت نشانه های فیستول در یک فرد را به حداقل برسانند ولی هیچگاه آنها را برای همیشه درمان نمی کنند.

به طور کلی می توانیم بگوییم روشهای درمان در دسته های زیر قرار می گیرند:

درمان پزشکی

درمان فیستول مقعدی با جراحی از روش هایی است که سالها برای درمان این بیماری توسط پزشکان انتخاب می شد و در حال حاضر هم با وجود روش های ایمن تری مانند لیزر درمانی همچنان این خط درمانی پابرجاست. برای انجام عمل جراحی فیستول از تکنیک های متعددی استفاده می شود. هر تکنیک و روش مختص نوع خاصی از بیماری است که بنا به تشخیص و صلاحدید پزشک شما انتخاب خواهد شد. این تکنیک ها به شرح زیر است:

• فیستولوتومی : این روش که در بیش از 90 درصد موارد بیماری کاربرد دارد و با ایجاد یک برش باز طولی تمامی قسمت هایی که در اثر فیستول مقعدی تخریب شده اند به طور کامل تخلیه می شود.
• فلپ ادونس منت : روش فلپ که مختص موارد بسیار خاص و وخیم است مانند افرادی که در خطر بی اختیاری مدفوع قرار دارند. در این روش با بریدن قسمت هایی از پوست رکتوم یا مقعد اقدام به ترمیم بافت های آسیب دیده می نمایند.
• پلاگین بیولوژیکی : روش پلاگین که با استفاده از بافت انسانی ( مخاط روده ی انسان ) پلاگین مخروطی شکلی ساخته می شود که آن را توسط بخیه به سر داخلی مجرای فیستول متصل میکنند و از گسترش آن جلوگیری می نمایند.
• استن : این روش از قدیمی ترین تکنیک های جراحی فیستول است. در این روش با قرار دادن یک نخ بخیه برای مدت 6 الی 12 هفته درون فیستول مقعدی قرار می دهند تا چرک و عفونت داخل آن تخلیه شود.

از بین بردن بیماری فیستول با روش های پزشکی دیگر غیر قابل درمان نبوده و کامل می توان آن را به طور موثر درمان کرد.

درمان خانگی

درمان گیاهی فیستول شاید از بحث برانگیزترین موضوعات پیرامون این بیماری باشد. این بیماری با تخریب بافت ها و عفونت فراوانی همراه است که در صورت عدم درمان مناسب و رسیدگی های پزشکی می توان به شدت عفونی و دردناک شود. از این رو توصیه ی ما برای درمان فیستول فقط خط درمان های پزشکی است.

درمان گیاهی صرفا می تواند در این میان جنبه ی حمایتی و تکمیلی را دارا باشد و با کاهش علائم و نشانه ها همه چیز را موقتا آرام جلوه دهد در حالی که با تاخیر انداختن روند درمان، فیستول مقعدی گسترش می یابد و شرایط وخیم تری را برای بیمار ایجاد می کند.

در کتب طب سنتی به خواص درمانی مواردی از قبیل عسل، پونه ی کوهی، سرکه ی سیب، سیر و روغن درخت چای برای کاهش علائم و نشانه های فیستول مقعدی اشاراتی شده است.

علت

در ناحیه‌ی مقعد غدد متعددی وجود دارند که در حالت عادی ترشحات خود را به درون کانال مقعدی می‌ریزند. در صورتی که مسیر خروجی یکی از این غدد مسدود شود منجر به ایجاد چرک و عفونت می‌گردد که در نهایت با تجمع آن از طریق کانالی باریک به سطح پوست می‌رسد. همان طور که در عکس فیستول مقعدی مشاهده می‌کنید این کانال باریک کاملا مشخص است. این یک نمای کلی از فیستول بود.

پزشکان برای دلایل ایجاد کننده‌ی فیستول مقعدی تئوری های زیر را در نظر می‌گیرند:

• آبسه‌ی مقعدی که با تخریب بافت ها و عفونت گسترده‌ای در سطح بدن می‌تواند ظاهر شود.
• بیماری کرون روده که ناشی از التهابات دیواره‌ی روده‌ی بزرگ به وجود می‌آید.
• دیورتیکولیت روده که ناشی از التهاب و تورم کیسه هایی کوچک در دیواره‌ی روده‌ی بزرگ است.
• عوارض ناشی از انجام عمل جراحی در اطراف ناحیه‌ی مقعد می‌تواند ریسک ایجاد فیستول مقعدی را افزایش دهد.
• هیدرآدنیت چرکی که یک بیماری مزمن پوستی است و با عفونت و آبسه های مکرر در نقاط مختلف پوست بدن از جمله مقعد رخ می‌دهد.
• ابتلا به بیماری های آمیزشی مانند سیفلیس و کلامیدیا
• بیماری سل علاوه بر ریه ها می‌تواند در راست روده هم رخ دهد و به دنبال آن فیستول ایجاد شود.
• زایمان طبیعی سخت یکی از عوامل به وجود آورنده‌ی فیستول شناخته شده است.
• بیماری ایدز که توانایی سیستم ایمنی بدن را به شدت کاهش می‌دهد.
• سرطان راست روده یا ایجاد تومورهای متعدد در انتهای روده بزرگ خطر ابتلا به فیستول را افزایش می‌دهد.
• ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن
• عفونت روده ها
• ضربه و تروما به ناحیه‌ی مقعد و پارگی آن

بیماری فیستول در زنان

این بیماری در زنان می تواند در هر قسمتی از بدن ایجاد شود ولی بیشترین محل تشکیل آن بین مثانه و واژن است که به فیستول وزیکو واژینال معروف است. گاهی اوقات این عارضه هیچ دردی به همراه ندارد ولی می تواند به مرور زمان مشکلات جدی ایجاد کند. از جمله می تواند موجب بی اختیاری ادرار شده یا نشت عفونت از مثانه و مدفوع را به واژن به همراه داشته باشد. همچنین ، احتمال آلودگی و زخم شدن ناحیه تناسلی را افزایش داده باعث می شود فرد هنگام مقاربت درد داشته باشد.

بیماری فیستول در مردان

این بیماری هم در مردان هم در زنان دارای انواع مختلفی است که در ادامه آنها را ذکر کردیم. علت ایجاد فیستول در مردان هم اکثرا همان آبسه می باشد. از علائم آن می توان به وجود سوراخی روی باسن و ترشحاتش اشاره کرد.

علائم و نشانه های بیماری

فیستول مقعدی با توجه به اینکه در کدام ناحیه از مقعد به سطح پوست رسیده و چه مدت زمانی از ایجاد آن می‌گذرد می‌تواند علائم و نشانه های گوناگونی را در بدن افراد از خود به جای بگذارد.

بارز ترین نشانه آن وجود سوراخی ملتهب در اطراف مقعد است که اصولا شما قادر به دیدن آن نیستید.

از مهم ترین علائم فیستول مقعدی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• التهاب پوست اطراف مقعد که ناشی از عفونت و تخریب بافت های اطراف ناحیه‌ی مقعد و خروج ترشحات چرک آلود است.
• خروج ترشحات بدبو از محل فیستول که ناشی از ترشحات بد بوی مدفوع و چرک است.
• درد که با ریتم ثابت و یا ضربان دار همراه با احساس سوزش به هنگام نشستن، حرکت کردن، اجابت مزاج و سرفه در مقعد و اطراف آن حس می‌شود.
• وجود آبسه های مکرر و دائمی در اطراف مقعد
• بی اختیاری در کنترل مدفوع و گاز روده
• تورم و قرمزی اطراف ناحیه‌ی مقعد که ناشی از تجمع چرک و عفونت است.
• تب که ناشی از گسترش عفونت در بدن است.
• مشاهده‌ی سوراخ فیستول در پوست اطراف ناحیه‌ی مقعد

به گزارش از https://biahamedantrip.ir/ :

این اتفاق بسیار شایع است که زگیل تناسلی را می توان با جوش اشتباه گرفت. شما ممکن است زگیل به شکل تکی یا خوشه ای داشته باشید. زگیل های تناسلی توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)، یک عفونت شایع مقاربتی (STI) ایجاد می شوند. این زائده ها که شبیه به تگ های پوستی هستند، می‌توانند شبیه جوش‌ تناسلی به نظر برسند، اما در حقیقت اینطور نیست.

زگیل تناسلی چیست؟

زگیل تناسلی و واژن و زگیل مقعدی که با نام زگیل های مقاربتی شناخته می‌شوند و در انگلیسی با اصطلاح Genital Warts نام برده می شود، نوعی بیماری پوستی عفونی هستند که در دسته ی عفونت های آمیزشی (STD) قرار می گیرند. انتقال زگیل تناسلی در اثر تماس مستقیم پوست با پوست فرد آلوده یا از طریق روابط جنسی میان افراد صورت می گیرد.

همچنین به نقل از کلینیک زارعی؛ زگیل تناسلی جزء شایع ترین بیماری های عفونی مقاربتی شناخته می شود و از آنجایی که به شدت مسری است تنها 1 بار ارتباط جنسی با فرد آلوده باعث ورود ویروس به بدن فرد می گردد و به دنبال آن ممکن است زائده هایی در اطراف ناحیه ی تناسلی، واژن و یا مقعد ایجاد شود.

میزان شیوع این بیماری در مردان و زنان تقریبا به یک اندازه است و حتی کودکان هم ممکن است به این بیماری مبتلا شوند. اگر در کودکان به خصوص اطفال زیر دو سال این عفونت را مشاهده کردید، دو عامل زیر را در نظر بگیرید:

• تماس دست آلوده با پوست
• تجاوز و سواستفاده ی جنسی از کودک

با توجه به الگوها و تغییر عادات جنسی افراد در جوامع امروزی، مطالعات نشان می دهد که سن ابتلا به این بیماری بسیار کاهش یافته است. امروزه بیشترین طیف سنی که به این بیماری مبتلا می شوند در فاصله های 12 تا 35 سال قرار دارند.

علت بوجود آمدن زگیل تناسلی در زنان و مردان

عامل اصلی ایجاد این بیماری عفونی در زنان و مردان یکی بوده و نوعی ویروس DNA دار به نام HPV یا پاپیلومای انسانی است که بیش از 100 تیپ مختلف آن تا به امروز شناسایی شده است. همانطور که قبل تر هم به آن اشاره شد، این ویروس به راحتی از طریق تماس ناحیه تناسلی دو شخص با یکدیگر منتقل می شود بدون اینکه دخول اتفاق بیفتد.

علائم

از شایع ترین علائم یا نشانه های این ویروس می توان به زگیل های تناسلی واژن، آلت تناسلی، مقعد یا حتی در مخاط دهان اشاره کرد ولی در اکثر موارد ممکن است که هیچ علامتی هم نداشته باشد و فقط از شخصی به شخص دیگر منتقل شود تا در این بین یک فرد به دلیل داشتن سیستم ایمنی بدنی ضعیف دچار زگیل شود.

بواسیر یا هموروئید رگ های خونی متورم در داخل و اطراف مقعد و راست روده هستند. بسیاری از مردم تا زمانی که این رگ ها شروع به اذیت کردن، خونریزی، درد یا سوزش نکنند، متوجه آنها نمی شوند. بواسیر خونی می تواند به مراتب بسیار دردناک از هموروئید باد کرده باشد به همین دلیل به منظور پیشگیری از این بیماری حتما باید در صورت مشاهده هرگونه برجستگی غیر عادی در ناحیه مقعدی به پزشک مراجعه کنید.

همچنین طبق آمار؛ حدود 5 درصد از افراد مبتلا به این بیماری علامت هایی مانند درد، خونریزی یا سوزش را تجربه می کنند. ولی در هر حال ما در این مقاله سعی داریم که شما را با روش های درمان خونریزی هموروئید در خانه، روشهای پزشکی و علائم آن آشنا کنیم.

بیماری بواسیر خونی چیست؟

بیماری بواسیر که به آن هموروئید نیز می‌گویند، سیاهرگ‌های متورم مقعد؛ در قسمت پایین رکتوم، شبیه به رگ‌های واریسی هستند و زمانی که این رگ ها باد کنند، فرد به بیماری بواسیر مبتلا می شود. این توده می تواند در داخل راست روده (بواسیر داخلی) یا زیر پوست اطراف مقعد (بواسیر خارجی) ایجاد شود. زمانی که این سیاهرگ ها خونریزی کنند، به آنها بواسیر خونی گفته می شود.

طبق آمار؛ از هر چهار بزرگسال تقریباً سه نفر به هموروئید مبتلا می شوند. هموروئید دلایل مختلفی دارد، اما اغلب علت آن ناشناخته است.

خوشبختانه، گزینه های موثری برای درمان هموروئید در دسترس می باشد. بسیاری از افراد با درمان های خانگی و تغییر شیوه زندگی خود می توانند هموروئید را درمان کنند.

خونریزی هموروئید به چه علت اتفاق می افتد؟

سیاهرگ های اطراف مقعد ممکن است تحت فشار کشیده شده و برآمده یا متورم شوند. بواسیر خونی ممکن است در اثر افزایش فشار در قسمت تحتانی رکتوم به دلیل موارد زیر ایجاد شود:

• زور زدن هنگام اجابت مزاج
• نشستن طولانی مدت روی توالت
• داشتن اسهال مزمن یا یبوست
• چاقی مزمن
• بارداری یا حاملگی
• داشتن رابطه مقعدی
• رژیم غذایی کم فیبر روزانه
• بلند کردن مکرر اجسام سنگین

علائم بواسیر خونی

بواسیر از نوع خونی ممکن است توده ای در اطراف مقعد ایجاد کند که فرد هنگام تمیز کردن مقعد آن را به وضوح احساس کند.

عارضه خونریزی از هموروئید معمولاً پس از اجابت مزاج رخ می دهد.

ممکن است فرد پس از پاک کردن خود، آثار یا رگه هایی از خون را روی بافت دستمال کاغذی می بیند. گاهی اوقات ممکن است مقدار کمی خون در کاسه توالت یا در مدفوع قابل مشاهده باشد.

خون ناشی از خونریزی بواسیر معمولاً قرمز روشن است. بنابراین اگر افراد خون به رنگ تیره مشاهده می کنند، باید سریعا به پزشک اطلاع دهند، زیرا این اتفاق میتواند نشان دهنده مشکلی در دستگاه گوارش باشد.

سایر علائم هموروئید عبارتند از:

• احساس توده یا برآمدگی در اطراف مقعد هنگام تمیز کردن
• دفع ناقص مدفوع و حس کردن بودن یک توده در کانال رکتوم پس از دفع
• مشکل در پاکسازی پس از اجابت مزاج
• خارش اطراف ناحیه
• تحریک اطراف مقعد
• ترشحات لزج مانند از داخل
• احساس وارد شدن فشار به اطراف مقعد

گاهی اوقات ممکن است لخته خون در داخل هموروئید ایجاد شود. به این حالت هموروئید ترومبوزه می گویند.

با متورم شدن هموروئید ترومبوزه، فشار از بافت های اطراف می تواند باعث پارگی و خونریزی آن شود. خون ناشی از هموروئید ترومبوز شده به رنگ تیره و لخته ای است.

ایا بواسیر خونی خطرناک است؟

زمانی که هموروئید خونریزی می کند، معمولا نشانه این است که اتفاقی غیرعادی رخ داده. به طور مثال ممکن است خود توده هموروئید خراشیده شده باشد. در صورت مشاهده خون فرد حتما باید به متخصص گوارش یا جراح عمومی مراجعه کند. این دو متخصص می توانند با مشاهده راست روده، علت را بررسی کرده و بهترین روش درمان را در پیش گیرند. ولی اگر بیمار برای درمان و معاینه اقدام نکند، می تواند خطرناک باشد.

source: https://b2n.ir/a64019

یکی از عارضه های رایج در ناحیه نشیمنگاه بیماری کیست مویی است. جالب است بدانید اکثر افرادی که با این بیماری آشنایی ندارند، ممکن است آن را یه توده مویی ساده بدانند که با دارو برطرف می شود. در صورتی که اصلا اینطور نبوده و اگر با راه های پزشکی از بین نرود، میتواند برای فرد مشکل ساز باشد.

یکی از مهم اقداماتی که فرد باید پس از درگیر شدن با این بیماری انجام دهد، مراجعه به یک متخصص خوب و کاربلد است. در کلینیک اچ پی وی می توانید نزد بهترین دکتر کیست مویی در تهران؛ متخصص علیرضا زارعی طی کمتر از نیم ساعت درمان شوید.

بیماری کیست مویی چیست؟

بیماری سینوس پیلونیدال یا کیست مویی وضعیتی است که عمدتاً نوجوانان و جوانان را تحت تأثیر قرار می دهد. سینوس پیلونیدال سوراخ کوچکی است که به دلیل رشد غیر طبیعی موهای زائد بدن در زیر پوست بالای باسن ایجاد شده و به مرور زمان راه خود را به سطح پوست باز می کند. در برخی از افراد ممکن است بیش از یک سینوس ایجاد شود که این اتفاق کاملا طبیعی است.

این کیست ها می توانند از زیر پوست به یکدیگر متصل شوند که شما قادر به دیدن آنها نیستید و تنها زمانی متوجه می شوید که کیست عفونی شده باشد.

علت کیست مویی کمر چیست؟

علت دقیق بیماری سینوس پیلونیدال هنوز مشخص نیست ولی راه های زیادی وجود دارند که این وضعیت ممکن است رخ دهد. سینوس پیلونیدال معمولاً در اثر رشد غیر طبیعی موهای زائد و فشار دادن آنها به داخل پوست ایجاد می شود. فولیکول های مو سوراخ های کوچکی هستند که هر مو را داخل پوست نگه می دارند. فشار و اصطکاک روی فولیکول‌های مو می‌تواند فولیکول‌ها را به حرکت درآورده و باعث رشد آنها به داخل پوست شود. این عارضه معمولاً تا سن بلوغ که رشد مو و تولید چربی در پوست افزایش می‌یابد مشکلی ایجاد نمی‌کند.

علائم و نشانه های بیماری

در بعضی از مواقع ممکن است سینوس پیلونیدال داشته باشید ولی علائم قابل توجهی نداشته باشید. با این حال، در بسیاری از موارد امکان عفونی شدن کیست وجود دارد. اگر سینوس عفونی شود، پس از آن معمولا آبسه ایجاد می شود. آبسه مجموعه ای از چرک است که در داخل و اطراف کیست مویی ایجاد می شود. علائم سینوس پیلونیدال عفونی عبارتند از:

• درد مکرر
• قرمز شدن پوست
• تب
• تخلیه خون یا چرک از کیست
• یک توده حساس زیر پوست، معمولا در نزدیکی دنبالچه

ممکن است این علائم به سرعت ایجاد شوند و بدون درمان احتمالا بدتر می شوند. درد در ناحیه ای که می نشینید یا بلند می شوید به مراتب شدیدتر است.

ادامه مطلب در این لینک

قسمت هایی از بدن که بنا به دلایل مختلف مستعد ابتلا به سرطان هستند، می توانند توسط عوامل دیگری تحریک شوند. همچنین یکی از عوامل تحریک کننده برای ابتلا به سرطان مقعد؛ فیستول مقعدی می باشد که یکی از بیماری های دردناک نشیمنگاهی است. این عارضه در صورت عدم درمان می تواند پیامدهای خطرناکی را به بار آورد که یکی از آنها سرطان مقعد است.

هر کدام این بیماری ها دارای علائم خاص مربوط به خود می باشند که در ادامه آنها را بررسی خواهیم کرد؛

بیماری فیستول مقعدی چیست؟

فیستول رکتوم یک گذرگاه کوچک و عفونی است که می تواند بین انتهای روده (کانال مقعد) و پوست اطراف مقعد ایجاد شود. به این بیماری فیستول مقعدی نیز گفته می شود. بیماری فیستول چه از نوع واژن یا مقعد؛ هیچگاه به خودی درمان پیدا نمی کند و حتما باید افراد در صورت ابتلا به این عارضه سریعا باید به یک جراح عمومی یا آنورکتال مراجعه کنند.

همچنین به نقل از کلینیک زارعی ؛ فیستول در اثر ایجاد اتصال غیرطبیعی میان بافت های گوناگون ناحیه‌ی مقعد رخ می‌دهد و به شکل مجرایی بسیار باریک از انتهای راست روده به سطح پوست می‌رسد.

علت و دلایل

اگر یکی از غدد کوچکی که درست در داخل مقعد قرار دارند مسدود شود، آبسه عفونی ایجاد می شود. این آبسه احتمالاً نیاز به تخلیه و جراحی دارد. اما پس از تخلیه آبسه، توده باقی مانده حاصل از جراحی می تواند به فیستول تبدیل شود که غده مقعدی عفونی را به سوراخی روی پوست نزدیک دریچه رکتوم متصل می کند.

فیستول رکتال ممکن است هر شخصی با هر سنی را درگیر کند، اگرچه ممکن است در صورت داشتن موارد زیر، بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری باشید:

• بیماری کرون روده که ناشی از التهابات دیواره‌ی روده‌ی بزرگ به وجود می‌آید.
• دیورتیکولیت روده که ناشی از التهاب و تورم کیسه هایی کوچک در دیواره‌ی روده‌ی بزرگ است.
• عوارض ناشی از انجام عمل جراحی در اطراف ناحیه‌ی مقعد می‌تواند ریسک ایجاد فیستول مقعدی را افزایش دهد.
• هیدرآدنیت چرکی که یک بیماری مزمن پوستی است و با عفونت و آبسه های مکرر در نقاط مختلف پوست بدن از جمله مقعد رخ می‌دهد.
• ابتلا به بیماری های آمیزشی مانند سیفلیس و کلامیدیا
• بیماری سل علاوه بر ریه ها می‌تواند در راست روده هم رخ دهد و به دنبال آن فیستول ایجاد شود.
• زایمان طبیعی سخت یکی از عوامل به وجود آورنده‌ی فیستول شناخته شده است.
• بیماری ایدز که توانایی سیستم ایمنی بدن را به شدت کاهش می‌دهد.
• سرطان راست روده یا ایجاد تومورهای متعدد در انتهای روده بزرگ خطر ابتلا به فیستول را افزایش می‌دهد.
• ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن
• عفونت روده ها
• ضربه و تروما به ناحیه‌ی مقعد و پارگی آن

سرطان مقعد یا رکتوم چیست؟

سرطان آنال، رکتال یا مقعد یک نوع سرطان غیر معمول است که در کانال رکتوم ایجاد می شود. کانال رکتوم لوله کوتاهی در انتهای راست روده است که مدفوع از طریق آن از بدن شما خارج می شود.

سرطان مقعد می تواند علائم و نشانه هایی مانند خونریزی مقعدی و درد را ایجاد کند.

اکثر افراد مبتلا به این سرطان با ترکیبی از شیمی درمانی و پرتو درمانی درمان می شوند. اگرچه ترکیب این روشهای درمانی شانس درمان را افزایش می دهد، اما عوارض جانبی خود را نیز دارند.

خواندن مطلب کامل سرطان مقعد و فیستول https://b2n.ir/j80392

کیست پیلونیدال توده ای است که در امتداد استخوان دنبالچه در یا نزدیک شکاف باسن و به ندرت در سایر نقاط بدن ایجاد می شود. علائم و نشانه های آن شامل درد در قسمت تحتانی ستون فقرات، قرمزی پوست، احساس گرم شدن کمر و تورم همراه با تخلیه چرک است.

کیست پیلونیدال یک بیماری شایع است و به نقل از ویکی پدیا فارسی؛ بیشترین رده سنی ابتلا به کیست مویی بین ۱۶ تا ۲۶ بوده و سالانه از نظر آماری از هر ۱۰۰ هزار نفر ۲۶ نفر به این بیماری مبتلا می‌شوند. این بیماری در جنگ جهانی دوم به نام بیماری رانندگان جیپ معروف بود.

در نتیجه زمانی که به این عارضه مبتلا می شوید، ممکن است درد زیادی را در انتها ستون فقرات خود زمان نشستن و بلند شدن حس کنید.

کیست یا سینوس مویی کمر چیست؟

شاید شما هم از خود بپرسید که کیست مویی یا سینوس پیلونیدال چیست؟ کیست مویی که نام دیگر آن سینوس پیلونیدال است، یک کیسه گرد و متشکل از بافت بوده که با مایعی لزج، مو و چرک پر شده است. این نوع توده رایج در چین باسن قرار دارد و معمولاً به دلیل عفونت پوستی ایجاد می شود. کیست پیلونیدال یک بیماری شایع بوده و سالانه بیش از تعداد بسیار زیادی از زنان و مردان را درگیر می کند. که متاسفانه بسیاری از آنها از بیان بیماری خود خجالت می کشند.

کیست پیلونیدال می تواند باعث درد شدید شود و نیاز به درمان دارد. همچنین ممکن است یک مشکل حاد بوده و در صورت عدم درمان حالت مزمن پیدا کند.

چه کسانی در معرض ابتلا به کیست مویی هستند؟

درگیر شدن به بیماری کیست مویی برای همه ممکن است، اما برخی افراد در معرض خطر بیشتری هستند:

• مردان (مردان سه تا چهار برابر بیشتر از زنان در معرض ابتلا به کیست پیلونیدال هستند زیرا موهای بدن آنها ضخیم تر از زنان است)
• افراد بین سن بلوغ تا 40 سالگی (میانگین سنی ابتلا بین 20 تا 35 سال است).
• کارگرانی که تمام روز می نشینند (مانند رانندگان کامیون و کارکنان اداری).
• افراد دارای اضافه وزن و چاقی مزمن.
• افرادی که موهای بدن ضخیم دارند که معمولا این ژن ارثی است.
• افرادی که لباس های تنگ میپوشند که وضعیت پوست آنها بدتر می شود.

آیا کیست مویی مسری است؟ یا ارثی؟

در برخی موارد، کیست پیلونیدال می تواند ارثی باشد یعنی ممکن است آن را از یکی از اعضای خانواده به ارث ببرید. سابقه خانوادگی شما می تواند در تعیین اینکه آیا به کیست پیلونیدال مبتلا شده اید یا خیر، نقش داشته باشد، به عنوان مثال اینکه بدن شما موهای ضخیم دارد یا خیر.

کیست پیلونیدال یک بیماری پوستی غیر مسری است و شما نمی توانید آن را به کسی منتقل کنید. در حال حاضر، بسیاری از محققین بر این باورند که کیست پیلونیدال توسط موهای زیر پوستی ایجاد می شود.

علت ابتلا به کیست مویی چیست؟

کارشناسان هنوز علت دقیقی برای ایجاد کیست مویی را نمی دانند. با این حال، آنها می‌دانند که موهای رشد کرده در چین باسن منجر به عفونت پوستی شده که باعث تشکیل کیست پیلونیدال می‌شود. اگر درمان نشود، کیست پیلونیدال ممکن است منجر به آبسه یا حفره سینوسی شود. این بیماری ها هر دو نشانه بدتر شدن عفونت پوستی هستند.

علائم بیماری

در صورت مشاهده هر یک از این علائم سریعاً به پزشک مراجعه کنید:

• دردی که اغلب هنگام نشستن بدتر می شود.
• گودی کوچک یا بزرگ و متورم بین باسن. این معمولا کیست پیلونیدال است. ممکن است متوجه شوید که ناحیه قرمز است و احساس حساسیت می کنید.
• یک آبسه با تخلیه چرک یا خون. که مایع خارج شده از آن ممکن است بدبو باشد.
• تهوع، تب و خستگی مفرط.

ارتباط بین درد ستون فقرات و کیست مویی چیست؟

از آنجا که طی درمان با لیزر پوست حساس مقعد کمتر تحریک شده و اذیت نمی شود، این روش درمانی مزیت های دیگری نیز دارد. از جمله:

• لیزر درمانی تنها روش قطعی است و زمانی که پزشک از اشعه لیزر برای درمان استفاده می کند، نیازی به روشهای دیگر نیست.
• این روش بدون هیچ گونه خونریزی و درد انجام می شود زیرا به جوش دادن عروق خونی می پردازد.
• در درمان با لیزر احتمال ابتلا فرد به تنگی دریچه مقعد وجود ندارد.
• این روش درمانی محدودیت سنی نداشته و برای تمام گروه های سنی قابل انجام است.
• پس از درمان با لیزر فرد نیازی به پانسمان ندارد.
• این روش بر خلاف روشهای درمانی دیگر به صورت سرپایی در کلینیک پزشک و کمتر از نیم ساعت انجام می شود.

مراقبت بعد از عمل جراحی فیستول مقعد

پس از اتمام جراحی فیستول مقعد و به هوش آمدن بیمار، در اکثر موارد فرد قادر به حرکت، خوردن و نوشیدن بلافاصله پس از هوشیاری خواهد بود و حتی می‌تواند در همان روز ترخیص شود و به منزل باز گردد. اما ممکن است در اعمال جراحی پیچیده نیاز به بستری طولانی‌تر در بیمارستان باشد. در هر صورت ترخیص بیمار به معنی نادیده گرفتن عمل جراحی نیست و فرد باید در منزل تا بهبود نسبی زخم ناشی از جراحی استراحت کند و به توصیه‌های پزشک خود عمل کند. اقدامات مراقبتی و حمایتی پس از جراحی فیستول مقعد شامل:

• مصرف داروی ضد درد: بسیاری از افراد پس از عمل جراحی تمایل و نیاز به استفاده از مسکن برای تسکین درد خود دارند که باید با دوز و فاصله‌ی زمانی تجویز شده توسط پزشک خود مصرف نمایند؛
• مصرف آنتی‌بیوتیک در صورت لزوم: در افراد سالمی که نشانه‌‌ای از تب و عفونت ندارند، نیازی به تجویز آنتی‌بیوتیک پس از جراحی نیست. اما آنتی‌بیوتیک ممکن است برای برخی از افراد، از جمله افراد مبتلا به دیابت یا اختلال ایمنی بدن به عنوان پیشگیری تجویز شود؛
• تعویض پانسمان: پانسمان ناحیه نیاز به تعویض هر چند روز یک بار دارد که بهتر است فرد برای انجام آن در بیمارستان آموزش ببیند و یا توسط یک پرستار انجام شود. زخم ناحیه طی شش هفته بهبود می‌یابد؛
• رژیم غذایی ملین: در دوره‌ی کمون پس از جراحی فرد موظف به رعایت رژیم غذایی پر فیبر و ملین است تا از ابتلا به یبوست جلوگیری کند؛
• حمام نشسته‌ی آب گرم: حمام نشسته‌آب گرم به مدت ۱۵ دقیقه سه بار در روز نیز طی یک هفته پس از عمل جراحی فیستول به سرعت بهبودی زخم کمک می‌کند؛
• پرهیز از نشستن روی زخم: گاهی گذاشتن یک بالش در زیر باسن هنگام نشستن به کاهش فشار روی زخم کمک می‌کند؛
• ویزیت پیگیری: برای پیگیری روند درمانی در موعد تعیین شده باید به پزشک معالج مراجعه شود. البته در صورت وجود عارضه یا مشکلی نباید تا ویزیت پیگیری صبر کرد و هر چه زودتر پزشک را از مشکل خود مطلع نمود.

عارضه‌های احتمالی بعد از عمل جراحی فیستول مقعد که در صورت بروز نیاز به پیگیری دارد شامل:

• خونریزی شدید
• تورم، ترشح یا درد افزایش یافته
• حرارت ۳۸ درجه‌ی بدن یا بالاتر
• تهوع
• یبوست
• مشکل در دفع ادرار
• بی‌اختیاری مقعدی
• عفونت

مشاهده مطلب کامل در روبکا

شقاق مقعدی ممکن است بنا به دلایل مختلفی ایجاد شود. از جمله:

• یبوست: مدفوع بزرگ و سفت به گونه ای بوده که ممکن است به پوست حساس دریچه فشار زیادی وارد کند. در نتیجه موجب زخم مقعد یا گوشت های اضافه شود.
• اسهال: اسهال مکرر ناحیه رکتوم را حساس کرده و منجر به سوزش یا خارش می شود. این عارضه به مرور زمان شقاق را ایجاد می کند.
• اسپاسم عضلانی: متخصصان معتقدند که اسپاسم عضلانی اسفنکتر مقعد ممکن است خطر ایجاد شقاق مقعدی را افزایش دهد. اسپاسم یک حرکت کوتاه و خودکار عضلانی است که در آن عضله های باسن می توانند ناگهان سفت شوند. اسپاسم عضلانی ممکن است روند بهبود زخم را به تعویق بیندازد.
• بارداری و زایمان: زنان باردار در اواخر بارداری در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به شقاق مقعدی هستند. همچنین قسمتی از پوست مقعد ممکن است در هنگام زایمان پاره شود.
• بیماری یا عفونت های مقاربتی: بیماری‌های مقاربتی با خطر بالاتر ابتلا به شقاق مقعدی ارتباط مستقیمی دارند. به عنوان مثال می توان به سیفلیس، ویروس HIV ،(ویروس پاپیلومای انسانی) HPV ، تبخال و کلامیدیا اشاره کرد.
• بیماری های زمینه ای: برخی از شرایط زمینه ای مانند بیماری کرون، کولیت اولسراتیو و سایر بیماری های التهابی روده ممکن است باعث ایجاد زخم در ناحیه مقعد شوند.
• رابطه جنسی مقعدی: اگر رابطه از پشت بدون محافظ و مواد روان کننده اتفاق بیفتد، ممکن است منجر به زخم شقاق شود.

علائم و نشانه های بیماری چگونه نمایان می شوند؟

درست است که در بدن هر شخص ممکن است با علائم متفاوتی ظاهر شود ولی به طور کلی علائم و نشانه های اصلی شقاق مقعدی عبارتند از:

• درد بخصوص هنگام دفع مدفوع: زمان اجابت مزاج، فرد درد تیزی را حس می کند و پس از آن ممکن است احساس سوزش عمیق طولانی تری داشته باشد. ترس از درد ممکن است برخی از بیماران را از رفتن به توالت منصرف کند و خطر یبوست را افزایش دهد.
• تاخیر در رفتن به دستشویی: این مورد می‌تواند درد و شقاق را بدتر کند، زیرا مدفوع سفت‌تر و بزرگ‌تر می‌شود. برخی از افراد ممکن است وقتی خود را با دستمال توالت تمیز می کنند، درد شدیدی را تجربه کنند.
• خونریزی: از آنجا که خون تازه است، قرمز روشن خواهد بود، ممکن است روی مدفوع یا دستمال توالت دیده شود. همینطور شقاق مقعدی در نوزادان معمولاً خونریزی می کند.
• خارش در ناحیه مقعد: این احساس ممکن است متناوب یا مداوم باشد.
• سوزش ادرار: ناراحتی هنگام ادرار کردن کمتر شایع است. اما برخی از بیماران ممکن است دفعات بیشتری ادرار کنند.

مطلب کامل در اینجا

عفونت های قارچی وضعیت خطرناکی نیستند ولی معمولاً با علائم آزار دهنده از جمله خارش شدید ظاهر میشوند. یکی از شایع ترین بخش های بدن برای رشد قارچ ها، ناحیه ی مقعدی است.

عفونت قارچ مقعدی چیست؟

بیماری عفونت قارچی در اثر رشد خارج از کنترل قارچ روی سطح پوست یا در غشاهای مخاطی ایجاد می شود. این قارچ ها می تواند در هر نقطه داخل یا خارج بدن خود از جمله دهان، گلو، واژن، آلت تناسلی یا مقعد رشد کنند.

علائم

عفونت قارچ مقعدی زمانی ایجاد می شود که قارچ های در مقعد رشد کنند. افرادی که عفونت قارچی مقعدی دارند ممکن است علائم زیر را تجربه کنند:

خارش شدید و مداوم

احساس سوزش

ترشحات گاه به گاه از مقعد

تغییرات پوستی، مثل التهاب یا قرمزی

درد، خونریزی یا درد ناشی از خاراندن

گسترش عفونت به آلت تناسلی یا واژن

اگرچه عفونت های قارچی مسری نیستند ، اما افراد می توانند عفونت قارچی را به شریک جنسی خود منتقل کنند.

علت

کاندیدا باکتری عامل عفونت قارچی مقعد است. این مخمرها به طور طبیعی در سطح پوست، داخل دستگاه گوارش و در واژن زندگی می کنند. میزان طبیعی این از قارچ ها مشکلی ایجاد نمی کند، ولی رشد خارج از کنترل و افزایش تعداد این قارچ ها باعث ایجاد عفونت میشود. این قارچ می تواند در نقاط زیر رشد کنند:

دهان

گلو

واژن

سر آلت تناسلی

مقعد

کاندیدا در محیط های گرم و مرطوب رشد می کند. پوشیدن لباس های تنگ می تواند شرایط مناسبی را برای رشد قارچ ایجاد کند. رشد این عفونت در روده با انتقال به مقعد می تواند باعث عفونت قارچی در مجرای مقعد شود.

عفونت قارچی می تواند در دستگاه تناسلی مردان و زنان رشد کنند. پزشکان این بیماری را جزء بیماریهای مقاربتی محسوب نمی کنند. با این حال این عفونت می تواند در صورت داشتن رابطه جنسی مقعدی، بدون استفاده از کاندوم با فردی که مبتلا به عفونت قارچی مقعدی است، باعث انتقال این عفونت شود.

درمان عفونت قارچی مقعد با دارو ها

درمان عفونت های قارچی بسته به شدت عفونت متفاوت است. ممکن است پزشک داروهای OTC را برای عفونت های خفیف تا متوسط قارچی توصیه کند. این دارو ها می تواند شامل موارد زیر باشد:

کلوتریمازول (کانستن ، لوتریمین)

میکونازول (مونیستات)

شیاف اسید بوریک

بوتوکونازول (مایکلکس ، بوتوکونازول نیترات)

اگرچه بسیاری از داروهای عفونت قارچی OTC به طور خاص عفونت های واژن را مورد هدف قرار می دهند، اما افراد می توانند با خیال راحت از آنها برای درمان عفونت های مخمر مقعدی نیز استفاده کنند.

ممکن است پزشک برای افرادی که عفونت قارچی شدید یا مزمن دارند و به داروهای معمولی پاسخ نمی دهند، درمانهای قوی تری تجویز کند.

داروهای تجویزی برای عفونت های مخمر مقعدی عبارتند از:

نیستاتین (مایکوستاتین ، نیستوپ)

دیفلوکان (فلوکونازول)

ترکونازول (ترازول)

در موارد نادر ممکن است، عفونت قارچی به یک عفونت سیستمیک تبدیل شود که به غشاهای اطراف اعضای بدن مانند قلب یا مغز گسترش یابد. پزشکان می توانند کاندیدیازیس سیستمیک را با داروهای ضد قارچی خوراکی یا داخل وریدی (IV) درمان کنند.

درمان خانگی قارچ مقعد

رعایت این نکات و مصرف این داروهای خانگی می تواند به بیماران در رفع سریع تر این عارضه کمک کند. از جمله خوراکی های پرکاربرد می توانیم به این موارد اشاره کنیم:

پروبیوتیک ها

مطالعات آزمایشگاهی نشان می دهند، که پروبیوتیک ترکیبی می توانند به طور موثری رشد قارچ های مقعد را متوقف کنند. یک مطالعه دیگر از منبع معتبر، نشان می دهد که پروبیوتیک ها ممکن است اثر درمان های ضد قارچی سنتی را افزایش دهند.

روغن نارگیل

روغن نارگیل دارای خواص ضد میکروبی قوی است که ممکن است به مبارزه با رشد بیش از حد قارچ ها کمک کند. یافته های تحقیق حاضر نشان می دهد اسیدهای چرب با زنجیره متوسط ، به ویژه اسید لوریک، مسئول اثرات ضد میکروبی روغن نارگیل هستند. اسیدهای چرب زنجیره متوسط می توانند با ایجاد اختلال در غشای سلولی باکتری ها و قارچ ها را از بین ببرند.

پماد ها

یکی از راه های درمان عفونت های خفیف قارچی در خانه با پمادهای ضد قارچ است. افراد همچنین می توانند از پماد های کورتیکواستروئیدی مانند کورتیزون برای کاهش التهاب و خارش استفاده کنند.

تمیز نگه داشتن

تمیز و خشک نگه داشتن ناحیه تناسلی ممکن است به تسریع روند بهبود و جلوگیری از عفونت مجدد کمک کند.

کاهش خطر

افراد می توانند خطر ابتلا به عفونت قارچی مقعدی خود را با موارد زیر کاهش دهند:

رعایت بهداشت

اجتناب از مصرف محصولات بهداشتی معطر در نواحی تناسلی و مقعد

شستشو ناحیه تناسلی و مقعد بعد از شنا و ورزش

استفاده از کاندوم هنگام مقاربت جنسی

پوشیدن لباسهای زیر نخی و لباسهای گشاد

حفظ وزن در حالت تعادل

رعایت رژیم غذایی متعادل با قندهای تصفیه شده

شرایط زیر خطر رشد قارچ ها در مقعد را افزایش می دهند :

افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند.

افراد مبتلا به دیابت

افرادی که اضافه وزن دارند.

افرادی که مرتباً از آنتی بیوتیک ها استفاده می کنند.

منبع